کارشناسی ارشد حقوق بخونیم یا فایده نداره؟ ( راهنمای صادقانه )

حدود ده سال از اتمام دوره لیسانس میگذره و من به واسطه تنوع مشاغلی که در این مدت تجربه کردم موفق شدم در شرکتهای مختلفی بعنوان مشاور حقوقی مشغول بشم، نیاز ورود به مقطع ارشد زمانی احساس شد که شرکتها، به جای کیفیت دانش، به رزومه اهمیت میدادند و من گفتم فرصتی بدی نیست شاید برخلاف چیزی که همیشه در مورد کارشناسی ارشد شنیدم، بتونم واقعا از حیث علمی به دانشم اضافه کنم. البته کتاب دوباره فکر کن هم در این میان بی تاثیر نبود.

همیشه شنیده بودم که کارشناسی ارشد از حیث علمی دستاوردی نداره و اغلب برخی موضوعات، صرفا بسط داده میشه و نظرات و دیدگاه های مختلف نسبت به یک موضوع خاص که در مقطع کارشناسی تدریس شده بررسی بیشتری میشه.

با توجه به محدودیت زمانی که داشتم تصمیم گرفتم یا حضوری در دانشگاه های برتر این مقطع رو بخونم که حداقل ارزش زمان گذاشتن داشته باشه یا به صورت آنلاین در دانشگاه آزاد کارشناسی ارشد رو بگذرونم. در نهایت تصمیم گرفتم این مقطع رو در دانشگاه آزاد واحد الکترونیک مطالعه کنم.

بماند که خیلی بستگی داره چه استادی مباحث رو تدریس بکنه، اما امروز فهمیدم اگر در هر ترم یک استاد مثل دکتر محمدرضا منصوراصفهانی در مسیر دانشگاهی آدم قرار بگیره میتونه نگاه آدم رو به تحصیل در مقطع ارشد تغییر بده.

در خیلی از کلاسها اساتید موضوعات جدید رو ارائه میدن اما توان اثبات فقهی، تطبیقی یا مستند و مستدل آن را ندارند، اما استاد منصوراصفهانی چنان شیوا و عمیق موضوعات را بررسی میکنند، با فقه و قانون مرجع که قانون فرانسه است تطبیق میدهند که بی نهایت میشه لذت برد و از اون مهم تر، برای یک کسی مثل من که شنبه باید لایحه دفاعیه در یک پرونده بسیار مهم رو بنویسه، میتونه ابزارهای بسیار کاربردی رو در اختیار بگذاره تا نگاهی متفاوت به موضوعات داشته باشیم.

من درس حقوقی مدنی 1 در گرایش حقوق خصوصی رو در مقطع ارشد با استاد منصوراصفهانی دارم و در روزهای آتی، امتحان پایان ترم خواهم داشت، برای همین مجبور شدم تمام فایل های ضبط شده کلاس رو در یک هفته تبدیل به جزوه کنم، و مباحث کلاس اغلب چنان سنگین و دارای بار علمی زیادی هستند که هرکسی باید با توجه به توانایی های خودش جزوه رو ساده کنه تا بتونه در زمانهای مختلف از اون بهره مند بشه. در این جلسه ای که بعد از اتمامش خودم رو مکلف دونستم تا این مطلب رو بنویسم، موضوع هدف قراردادی بعنوان یکی از شروط اساسی صحت معاملات بررسی شد، موضوعی که ضمن تاکید استاد در کلاس، فرزانگان حقوقی همچون دکتر کاتوزیان، دکتر صفایی، دکتر شهیدی بسیار کم در کتب خود از آن صحبت کرده اند. استاد منصوراصفهانی ضمن تشریح علت اینکه چرا طرفداران ضد علت گرایی به موضوع هدف قراردادی یا همان جهت معامله که در بند 4 ماده 190 قانون مدنی آورده شده است نپرداخته اند به صراحت موضوعاتی رو توضیح دادند و در نهایت از کتب همین اساتید نکات دقیقی رو یادآور شدند که نشان میدهد هرچند که اساتید نامبرده شده در فوق به صورت صریح و شفاف در خصوص این اصل مهم که موجب از بین بردن استثنائات در انتقال ریسک معاملات معوض می شود، صحبت نکردند، اما در زیرنویس های متعددی همچون زیرنویس 7 ماده 201 قانون مدنی در نظم کنونی حضرت استاد کاتوزیان به صراحت از علت غائی یاد کرده اند، و این علت غائی چیزی جز هدف نیست. و جالب تر اینکه برای اشخاصی مثل من که در حین کار در حال تحصیل در مقطع کارشناسی ارشد هستند، کاربردی بودن مسائل بسیار کمک میکنه به اینکه در یادگیری به صورت تحلیلی و تطبیقی با مسائل کاری برخورد کنیم و عمق یادگیری بسیار بیشتر میشه، هر موضوعی که استاد تدریس میکردند من با مثالهایی جزوه رو یادداشت میکردم که بتونم هفته آتی در لایحه نویسی از آن استفاه کنم. و این غایت مطلوب من از تحصیل در این مقطع خواهد بود.

النهایه همانطور که عرض کردم به این نتیجه رسیدم که اگر در هر ترم فقط یک استاد همچون استاد منصوراصفهانی در مسیر دانشی هر شخص قرار بگیره، توان تغییر نگاه آدم نسبت به مسیر تحصیلی و شغلی امکان پذیر خواهد بود.

امیدوارم سلامت و پیروز باشید.