عشق واهی ..

اینروزها زیاد مینویسم

از تو ،

از نگاهت ،

از کلمه هایت ..

از دستهایت ..

چشمانت ..

از گرمای وجودت ک هرگز لمسش نکردم ..

مینویسم و واژه هایم نشان از چشمهای تو دارند

مینویسم و جمله هایم بوی آغوش تو را میدهند ..

شاید دیره برای نوشتن .. نوشتن از تو ...!

نوشتن از رنگ نگاهت ..

دیره برای نوشتن از موهای آشفته ی افتاده روی پیشانیت ک دستم تمنا میکرد برای بردن انگشتهایم لای آنها .. نوشتن از گرمای شیرین جمله هات ..

از حسرت آغوشت ..

از حسرت زل زدن ب چشمات ..

از حسرتِ یک لحظه‌ی شیرین ، یک جمله‌ی عاشقانه که به خودم بدهکارم تا تو ؛) ..

عاره دیره !

ولی توعم حق بده بهم .. حق بده که نتوانستم

و هنوزم تردید دارم برای گفتن چیزی

ک بود(!) و الان چیزی جز ی حسه شیرین که در خاطره ها جا مانده نیست ! (:

ولی حقا که شیرین بود ؛

دلتنگی‌هایم برای تو ..

ذوق کردن‌هایم به دور از چشم تو ..

توجه کردن هایم ..

حسودی کردنام ..

حتی قربون صدقه رفتنام که فقط و فقط دلم میشنید !

حتی جرأت اینکه با صدای بلند برای خودم هم بگویم را نداشتم !

شوخی‌هایمان که مثلن بی منظور بود(هه🙃)

عاره .. بحث های مان ..

تک تکشان مزه‌ای شیرین و ماندگار داشت که میماند ولی فقط یک خاطره ! ...

به جمله هایم ، واژه هایم عطر تو را زدم ..

و همه‌ی کاغذهایم بوی آغوشِ یک غریبه را میدهند ..

بویِ عشق نافرجام مرا .. :)

..

..

..

..

پ.ن: نمد چرا در این مورد نوشتن باس انقد سخت و طاقت فرسا باشع؟! هوممم؟👩🏻‍🦯

پ.ن۲ : حوصله هیچی نی .. چرا انقد خنثی و پوچم؟! 🕳