نامه ای به یک نوجوان "تنبل"

سلام به تو، نوجوانِ باحال و پرانرژی!

می‌دونم این روزها ممکنه حس کنی یه چیزی تو زندگیت کمه. شاید حوصله‌ی هیچ کاری رو نداری، یا احساس می‌کنی انگیزه‌ات رو گم کردی. حتی ممکنه فکر کنی که تنبلی یه جورایی بهت چسبیده و نمی‌ذاره از جات تکون بخوری. اما می‌خوام بدون که این حس کاملاً طبیعیه و خیلی‌ها مثل تو این مرحله رو تجربه می‌کنن.

گاهی اوقات، تنبلی مثل یه دوستِ ناجور می‌مونه که می‌خواد تو رو تو یه چرخه‌ی بی‌حوصلگی گیر بندازه. اما می‌دونی چیه؟ تو خیلی قوی‌تری از اونی که فکر می‌کنی! فقط کافیه یه کم به خودت فرصت بدی و راه‌هایی رو امتحان کنی که می‌تونن بهت کمک کنن از این حالت دربیای.

مثلاً، یه روز صبح که از خواب بیدار می‌شی، به جای اینکه دوباره تو تخت بمونی و با موبایل بازی کنی، می‌تونی یه برنامه‌ی کوچیک برای خودت بچینی. مثلاً بگی: "امروز می‌خوام اتاقم رو مرتب کنم، بعد یه کتاب بخونم، و بعدش با دوستام بیرون برم." همین کارای کوچیک می‌تونن کم‌کم بهت انگیزه بدن تا از اون چرخه‌ی تنبلی بیرون بیای.

یا مثلاً، اگه احساس می‌کنی درس خوندن برات سخت شده، می‌تونی از خانواده‌ت کمک بگیری. از مامان یا بابا بخواه که کنارت بشینن و با هم درس بخونین. حتی می‌تونین یه مسابقه‌ی باحال راه بندازین که کی بهتر می‌تونه سوالا رو جواب بده!

و یادت باشه، هیچ‌کس از اول کامل نبوده. همه‌ی آدم‌ها یه روزهایی رو داشتن که احساس می‌کردن هیچی نمی‌تونن انجام بدن. اما چیزی که مهمه اینه که تو می‌تونی از این مرحله عبور کنی و قوی‌تر از قبل برگردی.

پس نترس، دست به کار شو، و به خودت ایمان داشته باش. تو خیلی توانایی‌های بزرگی داری که فقط باید کشف‌شون کنی. من مطمئنم که می‌تونی از پس این مرحله بربیای و تبدیل به یه نسخه‌ی بهتر از خودت بشی!

با آرزوی موفقیت و انرژی مثبت برات،

یه دوست که بهت ایمان داره 😊

**پ.ن:** اگه احساس می‌کنی نیاز به کمک داری، همیشه می‌تونی با خانواده، معلم‌ها، یا حتی یه مشاور صحبت کنی. هیچ‌کس نیست که بتونه به تنهایی از پس همه‌چیز بربیاد، و کمک خواستن اصلاً نشانه‌ی ضعف نیست! 💪