و من یخرج من بیته مهاجرا الی الله و رسوله . . ..
برادری الهی داشتم که بر شنیدن حریص تر بود تا گفتن(علی ع)
امام ع به دوست صمیمی خود و صفاتش اشاره می کند:
1- چیزی را که انجام نمی داد ، نمی گفت،
یعنی مخاطب اول در تعلیم و تربیت خودش بود.
یعنی چیزهای زیادی را می دانست اما چون هنوز فرصت عمل بر آن ها را نیافته بود نمی گفت.
2- سکوت نمودن (همراه با تفکر) یک نوع رفتار برای او محسوب می شد.
یعنی همانطور که مردم شخصی را به صفت سخنوری و خطیب توانا می شناسند،
او را مردم به صفت یک انسان ساکت می شناختند.
در فرمایش پیامبر، سکوت نخستین مرحله علم است.
ادامه بحث در نهج البلاغه آمده است.
مطلبی دیگر از این انتشارات
شفا، آن جاست
مطلبی دیگر از این انتشارات
کمال این است و بس
مطلبی دیگر از این انتشارات
ستون نگهدارنده جهان (مولوی)