و من یخرج من بیته مهاجرا الی الله و رسوله . . ..
تو نیز گر بخفتی به از آنکه در پوستین خلق افتی(سعدی)
نبیند مدعی جز خویشتن را
ما به خودمان بسیار واله و شیداییم.
اگر کاری کنیم فقط همان را میبینیم زیرا چشممان به علت خودبینی ، نابینا شده است. اگر خداوند آن بیناییمان را باز گرداند متوجه میشویم که چقدر ناتوان و بی مقدار بوده ایم.
بزرگان و امامان ما اگرچه کاملترین بودند ولی همواره خود را ناتوان ترین و گنهکار ترین خلق در پیش خدا می دانستند تا لحظه ای متوجه خود و دچار عجب و خود پسندی نشوند.
مطلبی دیگر از این انتشارات
عالم بدون عمل و دوری از خدا (امام سجاد ع)
مطلبی دیگر از این انتشارات
قلم در دست دشمن (سعدی)
مطلبی دیگر از این انتشارات
همه سنگ ها پاس دار تا به لعل برسی(سعدی)