و من یخرج من بیته مهاجرا الی الله و رسوله . . ..
طبیبان مهاجر

چون مردگان بودیم و آن شب جان گرفتیم / چون کیمیای روح از جانان گرفتیم
بودیم ما افسرده و بدحال و ناخوش / خوش حالی از حال خوش یاران گرفتیم
رفتیم تا پیش طبیبان مهاجر / بر درد بی درمان خود، درمان گرفتیم
این ابیات مربوط به ماه مبارک رمضان و شب قدری است که میهمان دانشجویان عزیز پزشکی در خوابگاه بودم و حال خوش و ساعاتی نغز را در کنار هم و سفری از عالم جسم به جان را تجربه کردیم.
مطلبی دیگر از این انتشارات
کوشش و توشه راه زندگی(امام علی ع)
مطلبی دیگر از این انتشارات
اصل و فرع حقیقی(مولوی)
مطلبی دیگر از این انتشارات
میهمانی حاتم طائی(سعدی)