و من یخرج من بیته مهاجرا الی الله و رسوله . . ..
همراه با وفا (مولوی)
مولانا می فرماید: در زمانه مر ترا سه همرهاند، آن یکی وافی و این دو غدرمند
رابطه انسان با دارایی هایش
ما در طول زنگی تلاش می کنیم و حاصل آن در سطح اول مال است که با آن مسکن و اسباب آسایش ناشی از آن فراهم می شود.
در سطح بالاتر ثروت اجتماعی، یعنی خانواده، فامیل و دوستان هستند.
این رابطه در یک لحظه قطع می شود چون دیگر نمی توانند همراه انسان باشند، نه اینکه نخواهند، بلکه ممکن نیست.
دارایی اصیل و پایدار و ابدی، همان صفات و اعمال ما است که جزئی از هستی ما می شوند و در کنار ما جهنم و بهشتمان را خواهند ساخت.
عصبانیت و آرامش، راستگویی وکذب، ترحم و سنگدلی، و ریا و خلوص و . . . کلیه اعمال و صفات بد و نیک را ما همراه خود خواهیم برد پس تا فرصت هست با تمرین و با پیروی از خاصان درگاه الهی، صفات مذموم را از بین ببریم و صفات و ارزش های فطری را مجددا به روحمان باز گردانیم. اینکار دشوار است و نیاز به دقت شبانه روزی و یاری جستن از خدا و معصومین(ع) دارد.
مطلبی دیگر از این انتشارات
بوی گُل را از که یابیم از گُلاب(مولوی)
مطلبی دیگر از این انتشارات
سه کلام در مناجات با خدا(امام سجاد)
مطلبی دیگر از این انتشارات
راه نجات از گرفتاری(علی ع)