کوشش و توشه راه زندگی(امام علی ع)

بدان که راهى بس طولانى و پرمشقت در پيش دارى.

در اين راه (پرخوف و خطر) از کوشش و تلاش صحيح و فراوان و توشه کافى که تو را به مقصد برساند بى نياز نيستى، به علاوه بايد در اين راه سبک بار باشى (تا بتوانى به مقصد برسى) بنابراين بيش از حدِ توانت مسئوليت اموال دنيا را بر دوش مگير، زيرا سنگينى آن مايه مشقت و وبال تو خواهد بود.

هرگاه در زمانى که قدرت دارى، نيازمندى را يافتى که مى تواند زاد و توشه تو را براى روز رستاخيز تو بر دوش گيرد و فردا که به آن نيازمند مى شوى به تو بازپس گرداند، آن را غنيمت بشمار و (هر چه زودتر و) بيشتر، اين زاد و توشه را بر دوش او بگذار، زيرا ممکن است روزى در جست وجوى چنين شخصى برآيى و پيدايش نکنى.

(همچنين) اگر کسى را پيدا کردى که در حال غنا و بى نيازى ات از تو وام بگيرد واداى آن را براى روز سختى و تنگدستى تو بگذارد، آن را غنيمت بشمار!

اااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااا

<< باز گشت به فهرست نامه >>

اااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااا