شکوه روشنایی

کسانی می توانند در برابر مومنان فروتن و در برابر کافران سرسخت باشند و در راه خدا همیشه جهاد کنند و از سرزنش هیچ کس نترسند که خدا را دوست داشته باشند و خدا نیز آنها را دوست داشته باشد«54 مائده» (حسن فعلی و فاعلی داشته باشد کارشان/یکی از مفاهیمش می تواند این باشد)

و چقدر عمل کردن به 48 تا 57 مائده و 135 نساء سخت است..........

یک فقیر نمی تواند به یک فقیر دیگر کمک کند تنها ثروتمند می تواند به یک فقیر کمک کند همه عالم به خدا نیازمند هستند و در فقر مطلق هستند و اوست نور آسمان ها و زمین....و تنها دست اوست سود و زیان و این را بدان سود و زیان به معنای باطنی نه به معنای ظاهری را می خواهم بگویم.باطنی وقتی معنا پیدا می کند که به آخرت یقین داشته باشی و دید کلی به آفرینش داشته باشی و ظاهری وقتی معنا پیدا می کند که همه چیز را فقط در دنیا ببینی؛همین دنیای چند روزه و دید بسیار محدودی داشته باشی.مثلا آن جادوگرانی که فرعون آنها را کشت در ظاهر ضرر کردند اما در باطن سودی بسیار سرشار نصیبشان شد،چنانکه اگر ایمان نمی آوردند فوقش برای صد سال در دربار فرعون بودند و بعد برای همیشه به هلاکت ابدی کشیده می شدند.فرعون به ظاهر در دنیا سود کرد اما آخرتی بس هولناک خواهد داشت.کسی در دنیا با جراحی های قلابی مال منالی به هم میزند به ظاهر سود کرده اما ضرر کرده است،نعمت هدایت است آن سود راستین..........و فلاکت گمراهی است آن ضرر واقعی،بقیه همه ظاهر و فرعیات ناچیز و بی اهمیت هستند........اسلام پایه محکم است و هیچ چیز و هیچ کس نمی تواند پایه محکم باشد اسلام از نور خداوند سرچشمه می گیرد و برای اثبات حقانیتش نیازی به پیروانش ندارد چنانکه خداوند می گوید اگر تمام دنیا نیز کافر شوند زیانی به من نمی رسد و می فرماید با ایمان آوردنتان بر اسلام منت نگذارید بلکه ما باید بر شما منت بگذاریم که ایمان آورده اید........

هیچوقت عزت را از دیگران به بهای از دست دادن او گدایی نکنیم....هیچوقت!

افق تاریک،

دنیا تنگ،

نومیدی توان فرساست.

می دانم.

ولیکن،ره سپردن در سیاهی،

رو به سوی روشنی،زیباست؛

می دانی؟

به شوق نور،در ظلمت قدم بردار.

به این غم های جان آزار،دل مسپار!

که مرغان گلستان زاد،

_که سرشارند از آواز آزادی_.

نمی دانند هرگز،لذت و ذوق رهایی را.

و رعنایان تن در نور پرورده،

نمی دانند در پایان تاریکی،شکوه روشنایی را!

«فریدون مشیری»