جان مالکوویچ بودن شاهکار کافمن

جان مالکوویچ بودن همانند درخشش ابدی یک ذهن پاک شاهکار کافمن است .

فیلمی که به معنای واقعی کلمه به مفهوم انسان میپردازد .

فیلم با تمام پیچدگی‌های خود در حال جست و جویی ساده در روان و فلسفه انسان است .

در اصل از طرفی ما با مفهوم مادی انسان به مثابه خشمگین ، شهوت پرست ، مایل به جاودانگی و تمام خصوصیاتی که فروید و هم مکاتبانش بررسی میکنند رو به رو هستیم و از طرفی با مفاهیم معنوی و فلسفی انسان اعمم از عشق حقیقی ، زندگی در کالبد دیگری ، هنر و ...

اما نبوغ کافمن به پیچیدگی و ایده عجیب فیلمنامه ختم نمیشود . فیلم در مرحله‌ی بعدی بسیار خوش ساخت است.

تمام قواعد فیلمنامه را رعایت میکند ، کاراکترهایی پخته ارائه میدهد و تمام این نکات در کنار موسیقی فوق العاده و نمادشناسی فیلم ، شاهکاری هنری خلق میکند .

کافمن ، تداعی فلسفه و سینما است.

برخلاف بسیاری از نویسندگان و کارگردانان که سعی داشتند جهان فلسفه و روانشناسی را با سینما تلفیق کنند ، کافمن در تلاش برای تلفیق نیست . او جهانی جدید خلق میکند .

جهانی که سینما ، فلسفه و روانشناسی در زنجیره‌ای جدا نشدنی از هم معنا میشوند .