گروه پادکست مرهم_اپیزود سوم_زخم های مزمن

به نام مرهم دهنده ي زخم ها

*پرواي زخم نيست دل آب گشته را

صائب به زخم آب، همان آب مرهم است*

سلام به همه دوستان مرهمی، امیدوارم از هر جایی که صدای ما را میشنوید حال دلتان خوب باشد،در این اپیزود از پادکست میخواهیم در ارتباط با زخم های مزمن صحبت کنیم. پس همراه ما باشيد تا مرهمي بر زخم هاي کهنه ي شما باشيم!

مزمن يعني ديرپا،ريشه دار، کهنه

تا کنون به اين فکر کردید که ممکن است تا چند روز بتوانيد يک زخم را در بدن خود تحمل کنيد؟ یک ساعت،يک روز، يک ماه؟؟

بعضي از زخم ها به سادگي درمان نمي شوند و براي بهبود آنها زمان بسيار طولاني لازم است . اين زخم ها تبديل به رفيق شفيق آدم هايي مي شوند که با آنها سر و کله ميزنند، مهمان ناخواسته زندگي، يار و همراه آزار دهنده هميشگي. اين زخم ها مي شوند ميدان هاي دائمي جنگ ، خير عليه شر ، سفیدی بر علیه سیاهی، گلبول هاي سفيد عليه عفونت که بر خلاف تصورات همه، برنده ای در این جنگ وجود ندارد! و اين مبارزه شايد مانند جنگ هاي صد ساله تا مدت ها ادامه پيدا کند...

شايد اين مدل از زخم ها، زخم هاي متداول و معمولي که براي همه اتفاق مي افتد نباشد، اما با دانستن اطلاعات مفيد و مراقبت هاي درست ميتوانيم از بروز آن براي خود و عزيزانمان جلوگيري کنيم.

زخم مزمن يعني زخمی که طی فازهای بهبود و ترميم زخم، شکست خورده و بهبودی آن پیشرفت قابل ملاحظه ای در طی یک ماه نداشته است.اگر در جنگ سيستم دفاعي با زخم، بدن پرچم سفيد بالا ببرد و قبول شکست کند و زخم در طی سه ماه بهبود نیابد، زخم مزمن نامیده می شود. اين زخم ها نمیتوانند بهبودی پیدا کنند یا به آرامی درمان شده و یا در زمان بسیار طولانی مداوا می‌شوند.

ایسکمی، هیپوکسی یا عفونت همان تسليم شدن سيستم دفاعي بدن عليه زخم است که از ویژگی های اصلی زخم مزمن به شمار مي آيد.

عوامل اصلی اين جنگ داخلي که سبب ایجاد زخم های مزمن می شود شامل چاقی، سیگار کشیدن، سوء تغذیه، کهولت سن، شیمی درمانی، پرتودرمانی، استفاده از داروهای سرکوب کننده ایمنی، استفاده از داروهای استروئیدی و داروهای ضد انعقاد خون است. با این حال، زخم ممکن است بدون این علل نیز مزمن شود. ممکن است به علت نارسایی جریان خون، تحریک بیش از حد پوست، بسته شدن نامناسب زخم جراحی، نارسایی وریدی، وجود جسم خارجی و وجود عفونت بهبود زخم به تاخیر بیفتد.

زخم پای دیابتی، زخم بستر، زخم وریدی و زخم های سوختگي از جمله زخم های مزمن هستند.

v چرا زخم ‌های مزمن ایجاد میشوند؟

توليد بيش از حد آنزیم های تجزیه کننده پروتئین ممکن است باعث تخريب سلول هاي بدن و جلوگيري از ترميم آنها شوند. کاهش جریان خون به محل آسيب ديدگی ممکن است سبب ايجاد زخم شود. همچنين سوختگی های عمیق ، برش های ایجاد شده در طول جراحی و انواع خاصی از عفونت ها ميتوانند سبب ايجاد زخم مزمن شوند.

v زخم هاي مزمن انواع مختلفي دارند:

1) زخم ديابتي از سران قواي زخم هاي مزمن است. دیابت در طول زمان باعث آسیب به بافت های عصبی و عروقی می شود و به دليل ايجاد اختلالات گردش خون در رگ ها باعث ایجاد زخم به خصوص در ناحیه پا می شود. از طرف دیگر به علت اختلال سیستم ایمنی، ساز و کار مقابله با میکروب‌ها در افراد دیابتی اختلال دارد و زخم افراد دیابتی در معرض عفونی شدن قرار دارد. حدود ۱۵ درصد مبتلایان به دیابت گرفتار زخم پای دیابتی می‌شوند و حدود ۸۴ درصد موارد قطع قسمت انتهایی پا را به همراه دارند.

2) نوع ديگر از زخم هاي مزمن، زخم بستر است. زخم آشناي دوران قرنطينه در زمان کرونا :)) زخم بستر به علت فشار طولانی مدت و تمرکز آن در یک یا چند نقطه بر روی پوست و بافت اطراف آن ایجاد می‌شود و معمولاً در اثر نوعی اصطکاک یا برش در پوست تشدید پیدا کرده و نمایان می‌شود. احتمال بروز زخم بستردر سالمندان، بیماران بخش مراقبت های ویژه و افراد معلولی که به مدت طولانی روی صندلی چرخدار قرار دارند به شدت افزایش می‌یابد. فشار حاصل به صورت قرمزی نمایان می شود و اگر درمان نشود، ممکن است به زخم های رو به رشد تبدیل شود.

3) زخم واریس هم یک نوع مزمن مي باشد. اگر مشکلی در گردش خون رگ‌های پا ایجاد شود، زخم واریس یا زخم وریدی پا ممکن است به وجود آید. در صورت بروز این مشکل، فشار داخل سیاهرگ افزایش می‌یابد. این فشار بالای مداوم می‌تواند به مرور عروق کوچک خونی پوست را دچار آسیب کرده و آن‌ها را شکننده کند. در نتیجه، پوست شما به راحتی شکسته و پس از ضربه یا کشش، این زخم‌ها ایجاد می‌شوند.

4) از دیگر موارد ایجاد کننده زخم مزمن میتوان به زخم جراحی اشاره کرد. بریدگی که در طی جراحی بر روی پوست ایجاد می‌شود. اندازه زخم جراحی بسته به محل و نوع عمل جراحی متفاوت هست. معمولاً بعد از اتمام عمل جراحی، جراح لبه های بریده شده را بهم می‌رساند و آنها را با بخیه فیکس می‌کند. اما در بعضی موارد محل جراحی برای درمان باید باز بمانند. بیشتر زخم های جراحی بدون ایجاد مشکل بهبود می‌یابند، اما ممکن است که دچار عفونت بعد از عمل شوند. خطر ابتلا به عفونت بعد از جراحی بین 1 تا 3 درصد است. عوامل خطر برای ایجاد عفونت زخم جراحی شامل داشتن بیماری زمینه ای مانند دیابت، سیگار کشیدنکهولت سن و اضافه‌ وزن می‌باشد. علاوه بر این ها، خطر ابتلا به عفونت برای جراحی‌ های طولانی هم بالا است. از علل دیگر عفونت زخم های جراحی، استریل نبودن محیط اتاق عمل و همچنین تجهیزات مورد استفاده است.

5) گردش خون ضعیف نیز ممکن است باعث ایجاد زخم های مزمن عروقی ‌شود. هنگامی که جریان خون کاهش می‌یابد، پوست و بافت در مناطق آسیب دیده از اکسیژن و مواد مغذی محروم می‌شوند. این مناطق ملتهب می‌شوند و زخم باز را تشکیل می‌دهند. اگرچه این زخم ها می‌توانند در هر جای بدن ایجاد شوند، اما زخم های عروقی بیشتر در اندام تحتانی و پاها مشاهده می‌شوند.

6) زخم هاي سوختگي نيز اگر از درجه 1 و 2 باشند و به طور مناسب درمان نشوند ميتوانند به عاملي ناخوشايند در بدن تبديل شده و ايجاد زخم هاي مزمن را باعث شوند.

و اما داستان زخم هاي مزمن سر درازي دارد...

در قسمت بعدی پادکست های مرهم به راه های مقابله با زخم های مزمن میپردازیم. اميدواريم که هيچ وقت با هيچ زخمي از هيچ نوعی مواجه نشوید و هميشه سالم و سلامت باشيد و حال دلتان خوب باشد.

تا شنيدار بعد :)) شما را به خداي منان مي سپاريم

به درود