یک دانشجوی علاقهمند به گسترهای از موضوعات، از تکنولوژی و برنامهنویسی، تا هنر، فلسفه، دین و روان شناسی. اینجا از مطالب و موضوعاتی که برای خودم مفید بوده مینویسم.
به خودت زمان نده! (قانون پارکینسون)
امروز میخوام راجع به مفهومی صحبت کنم به نام: «قانون پارکینسون»
اول ببینید موارد زیر براتون آشنا هست یا نه:
- امتحانی که بیست روز براش وقت داشتی! ولی کی خوندی؟ ساعت ده شب امتحان تا هشت صبح که امتحانه :)
- تمرینی که یک هفته فرصت داشت! ولی آخر سر، زنگ نهار قبل کلاس نوشته شد.
- عروسی فلان فامیل نزدیک بود! ۶ ماه فرصت بود برای لاغر شدن. نتیجه؟ سرچ گوگل یک هفته قبل عروسی :«چگونه در یک هفته بیست کیلو کم کنیم؟»
و خیلی موارد مشابه اینا که قطعا براتون اتفاق افتاده. و اینجاست که قانون پارکینسون وارده میشه..
قانون پارکینسون بیان میکنه:
«هر کاری، به اندازه‌ی زمانی که به آن اختصاص داده شده است، طول میکشد!»
این مفهوم برای اولین بار توسط سایریل نورث کوت پارکینسون نویسنده و تاریخ‌دان انگلیسی در سال ۱۹۵۵ در مجله‌ی اکونومیست مطرح شد و بعدا در پاراگراف اول کتاب او جا گرفت.
پارکینسون خودش کارمند دولت بریتانیا بود اعتقاد جامعه و مردم اون زمان بر این بود که سخت کار کردن، بهتر از سریع و هوشمندانه کار کردن است. اما اون معتقد بود:
«هرچه اندازه و حجم چیزی بزرگ شود، کارآمدی و بازده آن پائین می‌آید.»
اون در واقع به این باور بود که:
حتی اگر به کارهای پیش پا افتاده و آسون، وقت زیادی اختصاص بدیم، باعث پیچیدگی و سختی اون‌ها میشیم. هرچه زمانی که به انجام کاری اختصاص داده میشه کوتاه‌تر بشه، اون کار ساده‌تر و آسون‌تر به انجام میرسه!
به عنوان مثال اگر انجام دادن کاری به سه ساعت زمان مفید نیاز داشته باشه و برای اون یک هفته وقت بذاریم، تنها باعث دلهره و استرس برای به کمال رسوندن اون خواهیم شد و احتمالاً در نهایت، تاثیری بر کیفیت کار نخواهد داشت.
و این چیزیه که تو جامعه اشتباه جا افتاده!
- کارمندها برای بیشتر کار کردن اضافه حقوق میگیرن، و نه برای مفیدتر کار کردن.
- کنکوری‌ها برای ساعت مطالعه بالا تشویق میشن و نه برای مطالعه‌ی مفید!
میتونیم از این قانون برای پربازده کردن کارهامون استفاده کنیم.
زمان انجام کارهاتون رو محدود کنید، به خودتون وقت ندید!
- بجای اینکه بگید امروز یک فصل شیمی میخونم و یا یک ساعت ورزش میکنم، بگید تا دو ساعت دیگه یک فصل شیمی رو تموم میکنم و تا قبل از ساعت چهار ورزشم رو میکنم.
- شارژر لپتاپ رو از برق بکشید و بگید تا وقتی شارژ لپتاپ تموم شد باید کارم رو به اتمام برسونم.
- با دیگران که درس یا کار مشترکی دارید، زمان‌هایی رو هماهنگ کنید که تا قبل اون زمان کار انجام شده باشه و در اون زمان باهم کار یا تمارین رو بررسی کنید! (تعهد ایجاد کنید)
و نکته‌ی اساسی این قانون اینه که:
زمانی که میخواید برای کاری در نظر بگیرید رو به «حداقل»ای برسونید که اون کار به خوبی انجام شه!
و نه اینکه انقدر زمان رو کم بگیرید که کار ناقص و پراشکال انجام بشه.
(حواستون رو جمع کنید خود این نکته تبدیل به بهونه‌ای برای زیادی زمان دادن و کار نکردن نشه :))
اگه تا به حال این کار رو انجام دادید، از تاثیرش برام بنویسید و اینکه راجع بهش چی فکر میکنید!
و اینکه شاید کار عمیق بتونه مکمل درجه یکی برای کاربردی‌تر شدن این قانون باشه! اگر دوست داشتید در موردش بیشتر بدونید میتونید مطلبم در موردش رو از اینجا بخونید: https://vrgl.ir/bDr5Q
مطلبی دیگر از این انتشارات
ترکش های قانون جذب !!
مطلبی دیگر از این انتشارات
معرفی کتاب: صلحی که همه ی صلح ها را برباد داد.
مطلبی دیگر از این انتشارات
ترفند‌های کثیف برنده شدن در بحث + معرفی کتاب