تجربه تاریخی جامعه

تاریخ ایران پراست از یکباره به خود آمدن های مردمش... چندین سال پس از حمله اسکندر..چندین سال پس از حمله مغول...چندین سال پیش از حمله اعراب...چندسال پیش از قیام صفی الدین...یکسال پس از فروش امتیاز انحصاری تجارت توتون..چندسال پس از جنگ های ایران و روس..و همینطور بگیرید بیایید جلو... این به خود آمدن های یکباره هم البته همچین یکهویی نبودند هیچکدام و یکهویی هم نماندند...تا بخواهید خرده مقدمه و مؤخره تراشیده اند... الغرض!

دوکتاب موجود در تصویر را به معرفی یکی از بزرگواران همین اینستا خریدم که فکر میکردم مباحث آکادمیک جامعه شناسی را ساده نویسی ارائه داده است اما مقدمه را خواندم و شد آنچه نباید میشد... فصل به فصل خوانده ام و جاهایی را تیک زده ام...درواقع تنها نقاط جالب و نکته دار را...

نمیدانم چرا اینهمه تجدید چاپ شده هرچند میدانم راستش، همچنان جای بسی تأسف!

مخلص کلام اینکه خواستم به عرضتان برسانم، یکی یکی جرقه های این آتش سهمگین که یکباره میشود، میرسد از راه و این دوجلد پرفروش هم یکی شان، شاید!

که این حرف مرا اهل تاریخ میفهمند... یکبار قریب ۲۰۰سال پیش با نقداغراق آمیز ایرانی او را به سرمنزل همسایه کشاندند...

اینبار با چنین پشیمان و پریشان نویسی -تاحدی صحیح البروز- از خویش و از همسایه بریده، به کجا خواهیم شد، الله اعلم!

کاش زودتر بفهمیم ازماست که برماست! تا اینهمه زحمت تاریخ، مضاعف نکنیم... مفهوم طلایی و اصلا رسالت دوجلدفوق:

مردم مسئولند، همین!