سووشون، یک رمان بی‌نقص

رمان سووشون

اثر: سیمین دانشور

تعداد صفحات: ۳۰۷ صفحه

رمان سووشون داستان زنی به نام زری است که با پسر یکی از خان‌های شیراز وصلت می‌کند و این ازدواج سرشار از عشق با یوسف، حاصلش پسر و دو دختر دوقلوست.

یوسف مردی آزاده و جوانمرد است و در خلال اتفاقات دهه ۲۰ شمسی و قحطی بزرگی که رخ می‌دهد حاضر نیست تن به خواسته‌های قشون انگلیس بدهد و آذوقه آنها را تامین کند.

روایت داستان، روایت تاب‌آوری زنی است که تلاش می‌کند خانواده‌اش را از گزند حوادث زمانه حفظ کند اما از طرفی نمی‌خواهد همسرش را از راهی که میرود و کاری که شروع کرده مایوس کند.

خانم دانشور در این رمان داستان زنی را روایت می‌کند که حوادث او را میسازد و او نیز سعی می‌کند همرنگ جماعت نباشد. رمان سووشون فمینیستی نیست و هرگز ادای داستان‌های مردستیز یا زن‌های ستم‌دیده را ندارد.

داستان سووشون را می‌توان باور کرد چون اغراق و اضافه‌گویی و خیال‌بافی ندارد.

سیمین نه قهرمان اسطوره‌ای می‌سازد نه چهره باورنکردنی، اما رشد آدمی را در اتفاقات و برهه‌های زندگی بازگو می‌کند.

.....

قلم نویسنده روان است و دلچسب، نه خسته می‌شوید از خواندن فصل‌ها و نه چیزی از توضیح کم می‌گذارد. تمام شخصیت‌ها درست چیده شدند. تمام صحنه‌ها به درستی پشت‌سر هم قرار می‌گیرند. نه داستان به‌زودی لو می‌رود و نه به داستان آب می‌بندد.

از هنرمندی خانم دانشور این است که به درستی احساسات شخصیت‌ها را بازگو می‌کند، گویی خود همه آن دردها و رنج‌ها را حس کرده و حال شرحشان می‌دهد.

.....

سیمین دانشور اولین رمان‌نویس زن ایرانی است که سووشون را در سال ۱۳۴۸ منتشر می‌کند.

بیشتر منتقدین از این رمان تعریف و تمجید کردند و آن را مبدأ رمان‌نویسی در ایران و جزو سه رمان برتر آن سال‌ها می‌دانستند. رمان سووشون به زبان‌های مختلفی ترجمه شده است.

.....

رمان سووشون رو ایام بیماری و فوت مادرم خوندم، البته خودم هم بیمار بودم و اصلا دلم نمی‌خواست رمانی که توش بیماری و مرگ عزیز رو توصیف کرده بخونم.

ولی مثل یه خودآزار رمان رو خوندم و عجیب بود که نویسنده به درستی حالات یک داغ‌دیده رو وصف می‌کنه و مدام با خودم میگفتم این نویسنده باید خودش چنین تجربه‌ای داشته باشه. امروز دیدم این رمان در همان سالی منتشر شد که همسر نویسنده فوت کرده بود ولی نمیدونم مرگ ایشون نقشی در نوشتن این صحنه‌ها داشته یا نه.

رمان سووشون رو حتما بخونید.

آشنایی با اصطلاحات شیرازی هم از خوبی‌های دیگه این رمانه:)