کتاب محله مرده خورها

اول از همه گول ظاهرشو نخورین اونقدرام وحشتناک و خوف انگیر نیست

یه ویژگی مهم این کتاب صراحت بیانشه و خبری از سانسور نیست ، بدی و خوبی باهمه و یه جامعه رویایی رو به تصویر نمیکشه عین یه قاصد پس توقع زیبایی مطلق یا سیاهی مطلقو نداشته باش

لحن کتاب گیراست و کامل آدم رو توی اون فضا غرق میکنه و برای وقتی که میخوای مغزتو از افکارت منحرف کنی جوابه ، شخصیت پردازی واقعی داره در واقع اینطوری بگم انگار داری گوشه ای از یه شهر و مردمشو می بینی البته بدون هیچ دیوار و مرزی

البته پندایی از زندگی رو هم توی خودش جا داده به قول اخوان ثالث بی عیار و شعر محض خوب و خالی نیست

داستان راجب یه محله و بچه محلای اونجاست و هرکدوم از افرادش گوشه ای از زندگی خودشون و راه و روشایی که انتخاب می کنن رو بازگو می کنن، تو محله صفا و صمیمیت برقراره و یه جورایی هوای همو دارن البته گاهی هم از حال هم بی خبر و گرفتار خرافات ادم خوب هست ادم بدم هست

خلاصه که همراهش شو جانم و بذار خودشو روایت کنه

و مشخصه که نویسنده روش وقت گذشته و از جزئیات نگذشته و یه جورایی دل داده و به کار و اطلاعات خوبیم داشته

قسمتی از کتاب