ساده‌ترین راهنمای انتخاب قهوه‌ساز خانگی

نوشیدنی قهوه به انواع مختلفی تقسیم می‌شود و برای تهیه‌ی بعضی انواعِ آن، تجهیزات خاصی لازم است.

اوّل: « قهوه‌های آماده». مانند نسکافه و نوشیدنی‌های ترکیبی. که اغلب در بسته‌بندی‌های ساشه‌ای تک‌نفره عرضه می‌شوند. و هیچ تجهیزاتی نیاز ندارد. فقط در آب‌جوش حل شده و مصرف می‌شوند. برند‌هائی که اخیرا رایج‌ شده و گاهی جایگزین نوعِ‌قهوه می‌شوند: علی‌کافه، و ترابیکا و نظایر آن‌هاست. گرچه در همین گروه هم تفاوت‌های بسیار زیادی می‌توان قایل شد(مثلا نسکافه به دو نوع اصلی کلاسیک و گولد تقسیم می‌شود و به‌خصوص گُلد، برندهای متنوعی دارد که از نظر کیفیت و طعم«و قیمت!» قابل مقایسه نیستند.) امّا به نام‌گذاری قهوه‌ی فوری یا آماده بسنده می‌کنیم.

دوّم: «قهوه‌ی‌تُرک» که ساده‌ترین نوع قهوه‌ی دَمی است. پودر آن بسیار نرم آسیا شده و اگر در دستگاه‌های تحت‌فشار(اسپرسو) ریخته شود؟ تقریبا هیچ خروجی‌ای ندارد. چون ذرات به هم فشرده شده و بخار بین آن‌ها حرکت نمی‌کند. برای تهیه‌ی این نوع قهوه تجهیزات خاصی لازم نیست. از شیرجوش برنجی یا استیل ساده تا قابلمه‌ی کوچک برای درست کردن آن کافی هستند. مهم‌ترین شگرد آن هم این‌است که قبل از جوش آمدن کامل از روی آتش برداشته شود.

سوّم: «دریپ‌کافی» ساده‌ترین تعریف برای این نوع قهوه‌ی دَمی این‌است که در همان دستگاه چای‌ساز درست می‌شود. قطرات آب ، کم‌کم روی پودری (که روی قیف صافی‌دار قرار گرفته) ریخته می‌شود. و مواد محلول به قوریِ پائین ریخته و گرم نگه داشته می‌شوند. در این دستگاه همه‌نوع پودر قهوه و حتی چای و انواع دمنوش می‌توان ریخت. ولی، علی‌رغم دستگاه ارزان‌تر! کمترین رواج را در بین مصرف کنندگان ایرانی دارد. شاید دلیل آن غلظت کم قهوه‌ی خروجی یا لزوم تهیه‌ی فیلتر کاغذی(یک‌بار مصرف) برای بعضی مدل‌ها باشد. ضمن این‌که یک قیف‌ساده و کتری آب‌جوش هم برای تدارک این نوع از قهوه کافی‌است.

چهارم : «قهوه‌ی فرانسه» این نوع، کمترین رواج را در بین مصرف‌کنندگان خانگی دارد. دستگاه آن: یک استوانه‌ی شیشه‌ای ساده است که با فشار(پرس) دست، تفاله‌ی قهوه را از محلول آن جدا می‌کند. ولی برای مصرف کنندگان حرفه‌ای! پودرمناسب فرنچ‌پرس، باید نرمیِ آسیاب، بیشتر از اسپرسو و کمتر از ترک داشته باشد.

پنجم: «اسپرسو» رایج ترین قهوه می‌باشد. زیرا پایه‌ی تهیه‌ی انواع گوناگونی از مخلوطِ با شیروخامه (کاپوچینو، لاته، آمریکانو، آفوگاتو و . . .) است.

دستگاه‌های آن دو نوع کلی مخزن تحت‌فشار و موتوردار دارند.

در نوع مخزن تحت فشار ، ظرفیت مخزن حدود نیم لیتر بوده و برای تهیه‌ی دو تا نهایتا چهار فنجان قهوه می‌باشد. با خالی شدن آب مخزن مجددا باید از آب، پُر شده و تا جوش آمدن و تامین فشار صبر کرد.

انواع موتوردار (که طبعا گران‌تر هستند.) معمولا یک تا دو لیتر آب در مخزن خود دارندو برای تولید عصاره‌ی قهوه(اسپرسو) یا بخار دادن به شیر و تولید خامه‌ی کاپوچینو. به تدریج از ظرف آب برداشت کرده و سرعت عمل بیشتری دارند و مداوما می توانند کار کنند. قیمت رایج فعلی آن‌ها برای مصرف خانگی بین یک تا دو میلیون بوده و برای حجم کار بالاتر و کافه‌ها تا ۲۰ یا پنجاه میلیون هم قیمت دارند.

ششم: «قهوه‌ی کپسولی» لاکچری‌ترین نوع دستگاه خانگی است. عملا همان مکانیزم دستگاه اسپرسوی موتوردار را دارند. اما قهوه‌ (و طعم دهنده‌ها و مکمل‌های آن) یک‌جا در کپسول‌های یک‌بار مصرف بسته بندی شده. کارکردن با آن‌ها راحت بوده اما قیمت کپسول‌های آن نسبتا گران هستند. اخیرا کپسول‌های قابل پرشدن برای این دستگاه‌ها عرضه شده که مشکل قیمت را تا حدودی حل کرده. اما معضل هربار یک فنجان استفاده‌ی آن را محدود می‌کند. معروف‌ترین برند این نوع: نسپرسو می‌باشد.

http://meteor95.blogfa.com/page/coffe

هفتم: «قهوه‌ی‌گُل» این نوع قهوه در همه‌جا رایج نیست. ولی برای تکمیل این مبحث به آن هم اشاره می‌کنیم. به‌طور کلّی جوشانده‌ی نسکافه‌ی کلاسیک به قهوه‌ی عربی معروف است. و جوشانده‌ی نسکافه‌ی گولد، به قهوه‌ی گُلد. (که در بین طرفدارانش: ُگل تلفظ می‌شود!) معمولا غلظت بسیار بالائی دارد و هرکسی تحمل تلخی آن‌ها را ندارد.