بررسی اثر عوامل ژئومکانیکی بر تخریب توده سنگ

تقاضای رو به افزایش مواد معدنی و اتمام ذخایر سطحی و محدودیت های کاربردی برای معدنکاری سطحی، کاربرد روش های استخراج زیرزمینی را اجتناب ناپذیر می کند. از میان روش های استخراج زیرزمینی، روش های استخراج جبهه کار بلند برای زغال و تخریب بزرگ برای کانسنگ های فلزی، قابلیت رقابت از جنبه هزینه های استخراج با دو روش متناظر خود در معدنکاری سطحی را دارند.

برای کاربرد این روش ها، قابلیت تخریب نقش کلیدی ایفا می کند. با توجه به قابلیت های روش های عددی برای شبیه سازی و با استفاده از UDEC ،قابلیت تخریب سنگ بر مبنای عوامل تأثیرگذار محتمل به صورت مجزا در دو روش مطالعه شده است. با مدلسازی و بررسی تک عاملی، از میان عوامل مختلف، چهار عامل فاصله داری، شیب، زاویه اصطکاک و چسبندگی درزه ها به عنوان عوامل کلیدی در تعیین قابلیت تخریب انتخاب شدند. نتایج نشان داد که با کاهش فاصله داری، زاویه اصطکاک و چسبندگی درزه ها، قابلیت تخریب افزایش می یابد. بیشترین احتمال تخریب در شیب 45 درجه درزه ها رخ می دهد و برای سایر مقادیر، قابلیت تخریب کاهش می یابد.

برای جزئیات بیشتر به این مقاله مراجعه شود.