پوریا صبور | در مسیر یادگیری و توسعه فردی خودم سعی میکنم بنویسم تا به ساختاریافتگی دانشم کمک کنم.
آموزش فیجیتال، نگاهی انسانیتر به آموزش مجازی
یک سال پیش بود در رویداد سازمان مدیریت صنعتی بزرگان فروش دیجیتال ایران در پنلی در خصوص ترند امسال یعنی ترکیب فروش حضوری و آنلاین با افتتاح شعبههای حضوری خودشون صحبت میکردند و از پررنگتر شدن نقش فیجیتال مارکتینگ!
جایی که از منبع و ارزشهای برندشون در فضای دیجیتال برای خلق تجربه فیزیکی و انسانی استفاده میکردند!
در آموزش هم ما با انسان سر و کار داریم و قطعا تا جایی که محدودیتهای زمانی و مکانی و مالی گریبان ما رو نگرفته باید سعی کنیم تعامل نزدیک رو حفظ کنیم! اما اگر یکی از این محدودیتها تماس ما را با مخاطب هدف قطع کرد جه جایگزینی برای اون داریم؟!
چطور میتونیم انسان مجازی رو آموزش بدیم، براش فضای یادگیری خلق کنیم و اون رو در یک برنامه توسعه قرار بدیم؟!
انسان چه چیزی در فضای فیزیکی دریافت میکنه که از پشت صفحات دیجیتال نمیشه بهش رسید؟
✅ دیده شدن
ما باید کمک کنیم افراد در دنیای دیجیتال بهتر دیده بشن و فقط یک اسم در فهرست و صرفا یک صوت پشت بلندگو نباشن.
باید از پشت دیوار شیشهای هم بتونن نقشآفرینی کنن.
قطعا حضور فیزیکی انسانیترین راه فروش و انسانیترین راه آموزشه نکته اینجاست که کیفیت آموزش در زیست مجازی کارکنان هم باید ارتقا پیدا کنه.
محتوای دیجیتال -چه آنلاین و چه آفلاین- مهمترین و شاید تنها گزینهی ما برای آموزشه. مهمترین تغییر هم در فضای #فیجیتال روی محتوا اتفاق میوفته.
‼️در فضای فیجیتال آموزشی کاربر، استاد، تسهیلگر و.. بخشی از محتوا هستند. در واقع در محتوا غوطهور هستند و درک مکانی پیدا میکنند.
ما در فضای فیجیتال به سمت #متاورس_آموزشی حرکت میکنیم.
در متاورس آموزشی، دیگر کلاس، یک «مکان» نیست؛ بلکه یک تجربه است.
تجربهای که در اون حضور، تعامل، احساس و داده بهصورت همزمان جریان داره.
وقتی از متاورس صحبت میکنیم، منظور فقط یک فضای سهبعدی یا محیط گرافیکی نیست. بلکه بازتعریف ارتباط انسانی در بستر دیجیتاله.
در این فضا یادگیرنده، صرفاً مخاطب محتوا نیست — او بازیگر فعال فرایند آموزشه.
🧠 در این زیست جدید، مفاهیمی مثل کلاس، تمرین، پروژه و آزمون جای خودشون رو به محیط، مأموریت، چالش و تجربه میدن.
آموزش از “انتقال محتوا” عبور کرده و وارد مرحلهی “طراحی تجربه یادگیری” شده.
If we teach today as we taught yesterday, we rob our children of tomorrow.”
- John Dewey
و اینجاست که سازمانها باید از خود بپرسن:
آیا ما هنوز آموزش رو به شکل یک برنامهی زمانبندیشده برگزار میکنیم یا به شکل یک اکوسیستم زنده طراحی میکنیم؟
در این مسیر، پلتفرمهایی مثل XRoom نقش کلیدی دارن. چون پل ارتباطی بین فضای فیزیکی و دیجیتال هستن.
جایی که میتونیم کلاس حضوری، جلسات تعاملی و محیط کاری سازمانی رو در یک فضای مشترک بازآفرینی کنیم.
بهزودی دربارهی مؤلفههای اصلی متاورس آموزشی — از جمله “هویت دیجیتال یادگیرنده”، “نقشه مسیر یادگیری”، و “مدلهای انگیزشی مبتنی بر داده” — هم خواهم نوشت تا ببینیم چطور این جهان جدید میتونه آموزش سازمانی رو متحول کنه.
مطلبی دیگر از این انتشارات
محتوای مدیریتی ناب شاهکلید ورود به سازمان
مطلبی دیگر از این انتشارات
تحلیل مدیریتی فیلم سگ تازی (تیم چابک)
مطلبی دیگر از این انتشارات
مدیر فرصت سوز