خدایا پدر ما یتیمان را بفرست

خدایا

راستش

واقعه کربلا بخاطر نجات ما بود

امام حسین رفت

خانواده اش و عزیز دور دونه هاش داد

رفتند و شهید شدند

که ما نجات پیدا کنیم

که ما رو شفاعت کنند

این خانواده اینطور بها دادند

که یکی مثل ما رو شفاعت کنند

که ما رو بندازند تو آغوش خدا

این همه ایثار و خودگذشتگی...

الان هم که دور دونه ی این خاندان پاک

برای نجات ما اینجاست

نمی طلبیم اش

براش کاری نمی کنیم

اصلا معلوم نیست

کجایی ام؟؟

خدایا

بخدا

این ته نامردیه

اون ها ، اینطور برای نجات ما جان دادند

ما تا این حد ، حتی برای نجات خودمون هم غافل ایم

حتی برای نجات خودمون هم

برای ظهور امام دعا نمی کنیم ، کاری نمی کنیم

تنها عزیز دور دانه ی اهل بیت مونده ها ....

امام زمان آخرین ذخیره ی الهی است

اینجاست ، چون میخواد ما رو بندازه تو آغوش خدا

چطوریه که حتی نمی خوایم به آغوش خدا برگردیم؟

کاش امام زمان انقدر بین ما غریب نبود

اوایل باورم نمیشد

تا این حد غریبه

ولی واقعا ما آدم ها نامردیم

چقدر ی آدم میتونه بی معرفت باشه

که امام اش فراموش کنه

اگه نامرد نبودیم پای امام مون می ایستادیم

پس بگو چرا ....!

خدا بهمون اطمینان نداره

که پای آخرین ذخیره ی الهی می ایستیم

می دونه که تا چه حد بی معرفت و غافلیم

برای همین نمی فرسته

شاید لیاقت اش نداریم ...!

اما خدایا

هر چقدر بچه ی بدی باشیم

باز هم چون امام نداریم

یتیم ایم

اونقدر که به یتیم بودن عادت کردیم

نمی دونیم پدر داشتن چه حسی داره

حیران و سرگردان در این دنیا مشغول سرگرمی های این دنیا و تجارت و.... هستیم

از بس که یتیمی کشیدیم

به این حس یتیم بودن عادت کردیم

تصورش هم نمی کنیم که پدری هست

و منتظر ماست

خدایا

برای برخی ها که بگویم

که امام زمان دارند

امامی که منتظرشان است

باور نمی کنند که پدری منتظرشان است

خودشان را سرگرم مزخرفات این دنیا می کنند

که درد نبودن پدر رو از یاد ببرند

چون اگر به یاد بیارند

از گریه و بی قراری منتظر پدرشان هستند

از یتیم بودنشان به درگاه خداوند پدرشان را میخواهند

اما خدایا تو که میدونی ، ما از بس یتیم بودیم نمی‌دونیم

نوازش های پدرانه چه حسی داره ؟

آغوش مهربانانه اش که از میلیارد ها برابر مادر و پدر برای ما مهربون تره چه حسی داره ؟

آن همدم و مونس دوست داشتنی

که با تمام وجود پشتیبان و خیرخواه ماست

لبخند پدرانه اش و سخت گیری هایش برای فرزندانش

خدایا

ما آنقدر از امام مان دور شدیم

یتیم در تاریکی ها حیران شدیم

آنقدر که روح مان یخ بسته است

حتی در تاریکی پدر مان را هم نمی بینیم
که منتظر ماست

در این تاریکی های غفلت حیران گشتیم

خدایا

کی پدرمان بیاید ، ما را از این تاریکی ها نجات دهد؟

خیلی ها از تاریکی ها و بزرگ ترین ظلم دنیا می گویند

اما میدونی

بزرگ ترین ظلم دنیا

نداشتن پدر ، غایب بودن امام مان است

اللهم عجل لولیک الفرج ❤️