ما به تاریکی عادت کردیم

دریک روز عادی ، که در حال انجام کارهای روزمره و فعالیت هامون هستیم ، ناگهان فیوز می پرد ...! مخصوصا اگر شب باشد ، همه سراسیمه شده و دنبال علّت مشکل می گردند. اگر فیوز پریده باشد که تا بعد از چند ثانیه همه چیز عادی می شود؛ اما اگر مشکل برق منطقه باشد کم کم همه کلافه می شوند. هر چقدر زمان بیشتری بگذرد، اوضاع خانه به هم ریخته تر شده و كارها متوقّف می شود، همه منتظر آمدن برق هستند.

حال اگر این قطعی برق در تمام شهر اتفاق بیافتد، پس از 24 ساعت، اوضاع عجیب و غریبی خواهد شد؛ از همه جا صدای اعتراض بلند است. هیچ کس نمی تواند زندگی بدون برق را حتی برای یک روز هم تحمل کنند

خیلی ها به خیابان ها میان و دلیل نبود برق را جویا می شوند ، خیلی ها اعتراض می کنند و زنگ می زنند و جویا می شوند و می خواهند هر چه زودتر برق به شهر برگردد ، مگر نه خیلی از کار ها تعطیل می شود ، مردم دسته دسته اعتراض می کنند

بعد از مدتی که هیچ اتفاقی نمی افتد ، برق شهر بر نمی گردد ، خیلی ها تلاش می کنند که خودشان به هر نحوهی که هست مشکل را حل کنند ، برخی ها هم بابت نبود برق ، شکایت هایشان شروع میشود و......

حال اگر نبود برق به 24 ساعت ختم نشود و این اتفاق برای طولانی تر از این حرف ها باشد که فضای شهر ها آشوب می شود و چه فاجعه ای رخ می دهد و....

حالا تصور کنید که همین وضعیّت، در منطقه ی محرومی باشد که در جایی دور افتاده که کلّاً برق کشی نشده و بهره ای از این نعمت نبرده است. برای افراد ساکن این منطقه هیچ فرقی نمی کند برق یک ساعت قطع شود یا یکسال؛ و حتی ممکن است شهرنشینان را برای این همه تلاطم برای لحظه ای قطع برق تمسخر کنند! اگر به چنین شخصی از فوائد برق بگویید برای او قانع کننده نیست، در نظر او همان فانوس و ابزار آلات مکانیکی از نیروی برق بی نیاز می کند!

حتی اگر به اهالی این روستای دور افتاده از نور برق و مزایایی که دارد بگویید و تعریف کنید ، شاید نتواند تصور کند ، شاید صحبت هایتان را به سخره بگیرد

یا اصلا بگوید ، همه ی این ها خرافات است ، اصلا برقی وجود ندارد

حال جهان را تجسّم کنیم که نور مطلق آن در پس ابر غیبت پنهان شده است...آن هم نه یک ساعت و یک روز و یکسال، بلکه چیزی در حدود هزار و دویست سال!

اما چرا همه چیز عادیست؟ چرا هیچ تکاپویی میان جویندگان این نور نمی بینیم؟ اگر یکساعت پریدن فیوز منزلمان قابل تحمّل نیست، چطور توانستیم هزار و دویست سال در ظلمت هستی به سر کنیم؟

پاسخ مشخّص است: وضعیّت ما همان مثال دهات محرومی است که چیزی از نعمت برق نمی داند...معرفت ما هم به قدری پایین است که نمی فهمیم بهره مندی از نور حجّة الله (علیه السلام) چه طعمی دارد...آن قدر جایگزین برای او ساخته ایم که دلمان به همان ها خوش است! پاسخ مشخّص است: وضعیّت ما همان مثال دهات محرومی است که چیزی از نعمت برق نمی داند...معرفت ما هم به قدری پایین است که نمی فهمیم بهره مندی از نور حجّة الله (علیه السلام) چه طعمی دارد...آن قدر جایگزین برای او ساخته ایم که دلمان به همان ها خوش است!

اگر جایگاه او را درک می کردیم، آن وقت بود که می فهمیدیم حقیقتاً چقدر بیچاره و نگون بخت هستیم! و آن وقت بود که تک تک لحظه های دنیای بدون او، از سیاهچال بدون آب و برق هم عذاب آور تر است...

آن وقت اگر این درک همگانی می شد، جهان تشیع یک صدا و از تمام وجود، حجّت خدا را می طلبید و به درگاه الهی تضرّع می کرد...آیا قابل تصوّر است در چنین حالتی باز هم خداوند آن نور هستی را از شیعیان دریغ دارد؟ آن وقت اگر این درک همگانی می شد، جهان تشیع یک صدا و از تمام وجود، حجّت خدا را می طلبید و به درگاه الهی تضرّع می کرد...آیا قابل تصوّر است در چنین حالتی باز هم خداوند آن نور هستی را از شیعیان دریغ دارد؟،این در حالیست که نور خدا با فوت کردن خاموش نمی شود

خیلی ها که از حجت و نور خدا برایشان بگویید ، آنقدر که به تاریکی ها عادت کردند ، وجود نور را انکار می کنند ، حرف هایت را به سخره خواهند گرفت و اعتقادات را مسخره خواهند کرد ، حتی آن را انکار می کنند ! چون هنوز خیلی هاشون متوجه نشدند که در تاریکی اند ...!

نور هستی ، کاش می آمدی

و ما را از این تاریکی ها نجات می دادی

میدانم که تو تنها کسی هستی که

ما را به سر چشمه نور معرفت باز خواهی گرداند

پس می مانم و منتظرت می مانم ...!

تا برگردی امام من

#امام_زمان