ارِّه تو دهن کردن

سیاه‌ترین دروغ‌ها آنهایی هستند که با حقیقت آمیخته‌اند.  آلفرد تنیسون

استمرار بی‌هدف!
با ژستی متفکرانه و یک نگاه عاقل اندر سفیه،در مذمت تمدید نکردن و جدا شدن از مجموعه و مزایای ادامه همکاری و چشم‌اندازهای آن سخنرانی می‌کرد.
_ما باید با همون روش‌های قبلی بریم جلو تا یه فرجی بشه و بتونیم از تک موقعیت‌ها استفاده کنیم و مجموعه رو از ورشکستگی نجات بدیم.ما باید استمرار بی هدف داشته باشیم.
به اینجا که رسید نمی‌دونم از شدت خشم بود یا خنده،حرفش رو قطع کردم و پرسیدم:
استمرار بی هدف یعنی چی؟
_ دکتر تو سمینارها و جلسات خصوصی مدیریت و کسب‌وکار از ما خواستند استمرار بی هدف داشته باشیم.
_یعنی چی؟
_یعنی همین‌طور ادامه بدیم تا اتفاقات خوب خودش رقم بخوره.
ادامه دادن بحث منطقی نبود.گوش‌هایش از دوده و زباله‌هایی که مربی‌ِ زغال‌سازِ الماس‌فروش فرو کرده بود پر شده بود.حتی چشم‌هایش هم دیگر حقیقت موجود را نمی‌دید.
حقیقتی که به شکل گزارش به دکتر و کارشناسان مزاجی/مجازی او تحویل می‌داد و یک برگ تحریف از واقعیات مجموعه خودش را با عنوان تحلیل فنی با بهایی گزاف، خوشحال و سرمست تحویل می‌گرفت.عملکرد آن اژدهای سرمایه‌سوز درست مانند فالگیرها بود.حقیقت را از دهان مشتری می‌گیرد و با آغشته کردن کمی رویا و کمی روغن بنفشه،دروغ‌ها را چنان در وجود مخاطبش فرو می‌کند که گویی ارِّه در دهانشان کاشته.نه راه پس دارند و نه راه پیش.به این باور می‌رسند که:
درد انفعال بهتر از تکاپو برای خروج از بحران .