دو چشم و کنعان
دمی در این ظلام
چه غروبی
چه غروبی
تیر چراغ برق یکسره
بیگانه با آن !
چه غروبی
چه غروبی
مشحون
مشحون یاد و دید دخترات مشرقی
از خاطره پر
رنجینه خاطرات پسرات مشرقی
که به کشتی دنیاهات، دل ندادند
فقط دمی در این ظلام
درخشیدند و
جستند و
رفتند.
پیاده هایی که
شهابیدند و
شهیدانه
گذشتند.
،
چه غروبی
چه غروبی
بیابان یکسره غریبه با آن
بیابان یکسره بیگانه با آن .
مطلبی دیگر از این انتشارات
انقلاب عُرَفا و دعای زاهدان
مطلبی دیگر از این انتشارات
دخترکان امیدِ تنگ در دشتِ هزاره های جنگ / محمّدرضاپریشی
مطلبی دیگر از این انتشارات
خوبست که در تحقیر حیات، غائبانیم/ محمدرضاپریشی