دو چشم و کنعان
زردِ شغالی

□ محمدرضاپریشی
شروع شوربختیِ شهسواران شیدایی
همیشه از شورآبادِ شایدها و نشاید هاست.
چنانکه شیونِ شاکیِ عاشق
شرمسارانه
از سجود آغاز می شود
شیادان شریر را
شعر چه باشد؟
شعور چیست؟
شیرانِ بیشه ی شور و عشق را
شکست، شعارِ شوراهای شمالی
شعار دادند و شهیدها را شمردند
شادخوارانِ شیرین° شراب ِ شغالی•
پی نوشت -----------------------------
• شغالی: نوعی انگور
از کتاب منتشر نشده
کلبِ مغربی ، زردِ شغالی
مطلبی دیگر از این انتشارات
آکواریوس عصیری ۱/محمدرضاپریشی
مطلبی دیگر از این انتشارات
در بزرگداشت عباس معروفی ، نویسنده ایی که قلم خود را نفروخت/ محمدرضا پریشی
مطلبی دیگر از این انتشارات
شبی از شبهای زمستانی ؛ دُن کیشوت