تقدیم به قوه قضاییه محترم

دشمن از راه اشاعه‌ی فرهنگ غلط -فرهنگ فساد و فحشا- سعی میکند جوانهای ما را از ما بگیرد. کاری که دشمن میکند، یک "تهاجم فرهنگی" بلکه باید گفت یک «شبیخون فرهنگی» یک «غارت فرهنگی» و یک «قتل عام فرهنگی» است. امروز چه کسی میتواند از این فضیلتها دفاع کند؟

آن جوان مؤمنی که دل به دنیا نبسته، دل به منافع شخصی نبسته میتواند بایستد و از فضیلتها دفاع کند. لذا، چندی پیش گفتم: «همه امر به معروف و نهی از منکر کنند.» الآن هم عرض میکنم: نهی از منکر کنید. این، واجب است. این، مسئولیت شرعی شما است. امروز مسئولیت انقلابی و سیاسی شما هم هست.

به من نامه مینویسند؛ بعضی هم تلفن میکنند و میگویند: «ما نهی از منکر میکنیم. اما مأمورین رسمی، طرف ما را نمیگیرند. طرف مقابل را میگیرند!»من عرض میکنم که مأمورین رسمی -چه مأمورین انتظامی و چه مأمورین قضایی- حق ندارند از مجرم دفاع کنند. باید از آمر و ناهی شرعی دفاع کنند. همه‌ی دستگاه حکومت ما باید از آمر به معروف و ناهی از منکر دفاع کند. این، وظیفه است.

اگر کسی نماز بخواند و کس دیگری به نمازگزار حمله کند، دستگاههای ما از کدامیک باید دفاع کنند؟ از نمازگزار یا از آن کسی که سجّاده را از زیر پای نمازگزار میکشد؟ امر به معروف و نهی از منکر نیز همین‌طور است. امر به معروف هم مثل نماز، واجب است.

در نهج‌البلاغه میفرماید: «وَ ما اعمال البّر کُلّها و الجهاد فی سَبیل‌الله عند الأمر بالمعروف و النّهی عن المنکر اِلّا کنفثة فی بحر لجّی.»(۴) یعنی امر به معروف و نهی از منکر، در مقیاس وسیع و عمومی خود، حتی از جهاد بالاتر است؛ چون پایه‌ی دین را محکم میکند. اساس جهاد را امر به معروف و نهی از منکر استوار میکند.

مگر مأمورین و مسئولین ما میتوانند آمر به معروف و ناهی از منکر را با دیگران مساوی قرار دهند؛ چه رسد به این‌که نقطه‌ی مقابل او را تأیید کنند!؟

البته جوان حزب‌اللّهی هم باید باهوش باشد. باید چشمهایش را باز کند و نگذارد کسی در صفوف او رخنه کند و به‌نام امر به معروف و نهی از منکر، فسادی ایجاد نماید که چهره‌ی حزب‌الله را خراب کند.

من یقین دارم -و تجربه‌های این چندسال هم نشان داده- تا نیروهای مؤمن و حزب‌اللهی برای انجامِ کاری به میدان می‌آیند، یک عدّه عناصر بدلی و دروغین، با نام اینها در گوشه‌ای فسادی ایجاد میکنند تا ذهن مسئولین را نسبت به نیروهای مؤمن و حزب‌اللّهی و مردمی چرکین کنند. مواظب باشید.

باید بروید یاد بگیرید. مسأله دارد که کجا و چگونه باید امر به معروف و نهی از منکر کرد؟

همین نیروهای مردمی بودند که وقتی [منافقین] کارخانه‌ی ما را میخواستند به تعطیلی بکشانند؛ از داخل کارخانه میزد به سینه‌شان. مزرعه‌ی ما را در اوایل انقلاب میخواستند آتش بزنند؛ از همان وسط بیابانها و روستاها و مزارع، میزد توی دهانشان. خیابانها را میخواستند به اغتشاش بکشند؛ می‌آمد سینه سپر میکرد و در مقابلشان می‌ایستاد.

نظام اسلامی متّکی به این نیرو است. اگر مردم، یعنی همین نیروهای مؤمن و حزب‌اللّهی، با نظام باشند، هیچ قدرتی نمیتواند با جمهوری اسلامی مقابله کند.