سازندۀ ناوکست
حالا "ناوکست" یعنی چی؟
ناوکست یعنی همین پادکستی که ساختیم :)
دوستام ازم این سوال رو میپرسن، اما امروز به خاطر این توییت دانیال این مطلب رو مینویسم.
هیچ وجه تسمیه ای برای ناوکست در نظر گرفته نشده. :)
هر کسی میتونه، از ظَنِّ خودش یارِ ناوکست بشه.
برای انتخاب اسمی که واسۀ پادکستم میخواستم، اسم پادکستایی رو که میشناختم مرور کردم تا ایده بگیرم. سعی کردم اسم تکراری انتخاب نکنم، نمیخواستم اسم طولانی باشه. در عین حال باید آشنا به نظر بیاد و خیلی هم عجیب و غریب نباشه.
( ایدۀ کمی آشنا و خیلی عجیب نبودن رو هم از کتاب Hit Makers گرفتم، که تو پادکست بی پلاس خلاصه شو شنیده بودم)
میخواستم آواهایی توش وجود داشته باشه که تو اکثر زبونهای ایرانی و غیر ایرانی به راحتی تلفظ بشه، و برام مهم نبود اسم خودم بخشی از اسم پادکست باشه، چون ناوکست هویت مستقلی برای خودش داره.
ناوکست قرار نیست به یه موضوع مشخص محدود بشه پس اسمش هم نباید یه موضوع خاص رو تداعی کنه، تا در آینده اگر ادامه پیدا کرد بتونه به موضوعاتی غیر از مطالبی که امروز ارائه میکنه برسه.
ایده های خوبی هم از فیلم کارگاه ساخت پادکستِ علی بندری گرفتم، و بنا به سلیقه نمیخواستم از واژۀ "رادیو" تو اسم پادکست استفاده کنم.
پیشنهاد من اینه که قبل از هر حرکتی برای ساخت پادکست بهتره این کارگاه رو ببینین، ضرر نمیکنین. لینک این ویدیو رو تو آخر همین مطلب گذاشتم.
من تصمیم گرفتم که از "کَست" حتماً استفاده کنم که اسمش تداعی کنندۀ رسانۀ پادکست باشه. در ضمن چون از پادکستِ استرینگ کست هم خیلی خوشم اومده بود، فک کردم که کارشون درسته و منم اینو ازشون الگو میگیرم.
دیدم که اکثر اسمهای شناخته شدۀ دنیا از دو هجا و نهایتاً سه هجا ساخته شدن. من از حوزۀ تکنولوژی که به شغل فعلیم مربوط تره مثال میارم (که البته استثناء هم داریم). اسم برندها رو اینجا عمداً فارسی مینویسم.
اگه یه بخشی باشه که چه بهتر مثل: دِل DELL
مثالِ دو بخشی:
گو/گِل ، وین/دوز، لی/نوکس، فِیس/بوک، اَ/پِل و محصولاتش ( آی/پَد، آی/پاد، آی/مک، مک/بوک و ...) بخش کنید و بخونین :))
حتی همین وبسایت یعنی "ویر/گول" که تقریباً همه موارد مورد نظر من رو هم تامین میکنه.
مثالِ سه بخشی:
تو/یی/تِر ( یا حتی اینجوری دو بخشی با تلفظ بعضی انگلیسی زبانها توی/تِر)، آ/ما/زون و غیره
البته این صرفاً طرز فکر منه، که از دانسته ها و اطرافم برداشت کردم، از آسمون نیومده ;)
به دلایل بالا تصمیم گرفتم این اسم فقط دو بخش داشته باشه، که یک بخشش میشد "کست". بخش بعدی رو هم از روی خود بخش اول کلمۀ پادکست یعنی "پاد" (همخوان + واکۀ بلند + همخوان) ساختم. سه تا حرف لازم داشتم که فقط یک بخش رو تشکیل بدن، که با جابجا کردنِ حروف الفبا و بعد از چند روز خط خطی کردنِ کاغذ به "ناو" (همخوان + واکۀ بلند + همخوان) رسیدم. "ناو" لزوماً نه فارسیه، نه انگلیسیه، نه عَربیه، نه تُرکیه وَ نه کُردی، اما تو همۀ این زبونا یه معنی واسه خودش داره و براشون آشناست.
تلفظ صدای حروف نون، الف و واو حتی برای بچه ها هم راحته و اینا از جملۀ اولین صداهایی هستن که کودک بیان میکنه.
از نظرِ من ناوکست تو هر زبونی راحت خونده میشه، خیلی عجیب نیست و به یاد میمونه که برای کارِ من مناسب بود.
ختم کلام اینکه اسم ناوکست حاصل کمی دانش واج شناسی یا آواشناسی و در کل زبانشناسی بود، که همراه با ایده گرفتن از تجربیات دوستانِ پادکست ساز بوجود اومد.
این بود انشاءِ ما.
مطلبی دیگر از این انتشارات
اخلاقِ پادکستی
مطلبی دیگر از این انتشارات
فهرست هفتگی پادکست های پرطرفدار فارسی در Google Podcasts
مطلبی دیگر از این انتشارات
راهنمونهای سنجشِ پادکست