هدف به اشتراک گذاری سناریوهای مختلف در حوزه شبکه های سیسکویی
CCNA-Lab 15. Configuring VTP Clients and Servers on Catalyst Switches
هدف:
هدف از این سناریو این است که شما یاد بگیرید و بفهمید چگونه پیکربندی حالت های VTP server و VTP client را روی Cisco Catalyst Switches انجام دهید. به طور پیش فرض ، همه سوئیچ های سیسکو در حالت VTP server هستند.
پیکربندی حالت های VTP سرور و VTP کلاینت یک مهارت اساسی است. VLAN ها روی VTP server پیکربندی شده اند و VTP client ها اطلاعات VLAN را از VTP server ها در یک VTP domain یکسان دریافت می كنند. اشتراک VLAN با استفاده از trunk بین سوئیچ ها امکان پذیر است. به عنوان یک مهندس سیسکو و همچنین در امتحان سیسکو CCNA ، از شما انتظار می رود که نحوه پیکربندی حالت سرویس گیرنده و سرور VTP را بدانید.
شبیه ساز: GNS3
توپولوژی:
- در آماده سازی برای پیکربندی VLAN ، نام میزبان (Hostname) را روی سوئیچ ها و روترها همانطور که در توپولوژی نشان داده شده است پیکربندی میکنیم. بخاطر داشته باشید که حالت پیش فرض عملکرد Cisco Catalyst Switches حالت VTP server است. به یاد داشته باشید که باید از کابل Cross-over بین سوئیچ ها استفاده کنید
برای انجام این کار روی روتر ها و سوییچ ها دستور زیر را میزنیم:
(config)#hostname HOSTNAME
به جای HOSTNAME میتوان R1، R2، SW1 و R2 قرار داد.
۲. سوییچ Sw1 را به عنوان سوئیچ VTP server پیکربندی می کنیم و سوییچ Sw2 را به عنوان VTP client پیکربندی می کنیم. هر دو سوئیچ باید در یک VTP domain به نام CISCO باشد.
به طور پیش فرض ، سوئیچ های سیسکو VTP server هستند بنابراین برای حالت سرور در Sw1 هیچ پیکربندی لازم نیست. این را می توان با استفاده از دستور زیر مشخص کرد. با این فقط ، باید domain را پیکربندی کنیم.
سوییچ SW1:
SW1(config)#vtp domain CISCO
با دستور زیر میتوان از وضعیت کانفیگ VTP اطمینان حاصل کرد:
SW1#show vtp status
سوییچ SW2:
SW2(config)#vtp mode client
SW2(config)#vtp domain CISCO
۳. اینترفیس Gig0/0 را بین Sw1 و Sw2 به عنوان یک 802.1Q Trunk پیکربندی می کنیم:
سوییچ SW1:
SW1(config)#int g 0/0
SW1(config-if)#switchport trunk encapsulation dot1q
SW1(config-if)#switchport mode trunk
- اگر از سوییچ های لایه ۲ سیسکو استفاده میکنید دستور switchport trunk encapsulation dot1q نیاز نیست. این دستور فقط برای سوییچ های لایه ۳ می باشد.
چون اینترفیس های سوییچ های سیسکو به طور پیشفرض روی Dynamic Auto قرار دارند، اگر یک طرف اینترفیس به صورت Trunk کانفیگ شود، طرف دیگر نیز با انجام عمل negotiation به حالت Trunk تبدیل میشود. برای اطمینان از کار روی سوییچ SW2 دستور زیر را می زنیم:
SW2#sh int trunk
4. بر روی SW1، vlan های 10 و 20 را با نام های ارائه شده در بالا پیکربندی می کنیم. Gig0/1 را روی Sw1 و Sw2 به VLAN10 اختصاص دهید. این رابط باید به عنوان یک access port پیکربندی شود.
سوییچ SW1:
SW1(config)#vlan 10
SW1(config-vlan)#name SALES
SW1(config-vlan)#vlan 20
SW1(config-vlan)#name MANAGERS
SW1(config-vlan)#int g 0/1
SW1(config-if)#switchport mode access
SW1(config-if)#switchport access vlan 10
سوییچ SW2:
SW2(config)#int g 0/1
SW2(config-if)#switchport mode access
SW2(config-if)#switchport access vlan 10
5. اینترفیس gig 0/0 را روی روتر های R1 و R2 به ترتیب با آدرس های IP 10.0.0.1/28 و 10.0.0.3/28 پیکربندی میکنیم. با پینگ کردن R1 از R2 از درستی کانفیگ اطمینان حاصل میکنیم.
روتر R1:
R1(config)#int g 0/1
R1(config-if)#ip add 10.0.0.1 255.255.255.240
R1(config-if)#no sh
روتر R2:
R1(config)#int g 0/1
R1(config-if)#ip add 10.0.0.3 255.255.255.240
R1(config-if)#no sh
R2#ping 10.0.0.1
خب همه چیز درست انجام شده است.
راستی ما یه کانال تلگرامی هم داریم که فایل های مربوط به سناریو ها رو اونجا میذاریم ... حتما عضو بشید
https://t.me/CiscoSenario
با تشکر ...
مطلبی دیگر از این انتشارات
CCNA-Lab 9. PPP Authentication Using CHAP (Method #1)
مطلبی دیگر از این انتشارات
CCNA-Lab 4. ARP and Proxy ARP
مطلبی دیگر از این انتشارات
CCNA-Lab 11. Configuring eBGP Advanced