مینویسم، داستان، جستار، نقد فیلم و شاید روزی یک رمان
نقد فیلم deep house
بسم الله الرحمن الرحیم
اصلا نقد فیلم ترسناک را باید با بسم الله شروع کرد، به شما هم توصیه میکنم بسم الله را بلند زمزمه کنید تا برویم و داشته باشیم از فیلمی که جدیدا منتشر شده و حسابی سر و صدا به پا کرده ...
اگر فیلم را ندیدید پیشنهاد میکنم حتما نقد را مطالعه کنید، چرا که در تصمیمتان تاثیر گذار خواهد بود، اینکه همین الان سراغش بروید و بی معطلی تماشایش کنید یا اینکه کلا بیخیالش شوید و بروید سراغ فیلمی دیگر
(اگر حوصله ندارید کل متن را بخونید، تشریف ببرید آخر متن، آنجا نتیجه را خیلی خلاصه بیان کردم.)
خلاصه داستان
فکر میکنم نیازی به خلاصه داستان نباشد، شما از روی اسم، پوستر و ژانر فیلم به راحتی میتوانید حدس بزنید ماجرا چیست. یک دختر و پسر ماجراجو وارد یک خانه در اعماق دریاچه میشوند و در آنجا برایشان اتفاقات وحشتناکی رخ میدهد.
ایده
دوست داشتم کمی در مورد این ایده صحبت کنم.
ایده ی فیلم شاهکار است، ترکیب دو سبک فیلم هایی که نفس آدم را بند میاورند، خانه ی روح زده و اعماق آب
فیلمنامه و کارگردانی
اما شاهکار بودن این اثر فقط در بخش ایده خلاصه میشود و در بخش پرداخت به ایده کاملا شکست خورده است.
کل فیلم 1 ساعت و 25 دقیقه است. فیلمِ تقریبا کوتاهی حساب میشود. اما در همین زمان کم ما دقیقا 50 دقیقه باید صبر کنیم تا اولین صحنه ترسناک را ببینیم، یعنی بیش از نیمی از فیلم.
ولی خب اگر در ادامه، فیلم مرا زهره ترک میکرد و مثل شاهکارهای ترسناک کاری میکرد که نفس کشیدن را فراموش کنم، این 50 دقیقه را به کارگردان میبخشیدم.
اما در ادامه هم خبری از ترس نیست. نهایت چیزی که به شما ارائه میدهد هیجان فرار است.
فرار از دست چند تا آدم روانی(مثلا روح) که دنبال شخص اول اند، شاید بشود گفت مثل پیچ اشتباه.
کارگردان هرگز از هیجان زیر آب بودن به درستی استفاده نمیکند و در واقع این فرصت را اسراف کرده.
فیلم های ترسناک برای ترساندن مخاطب یک اصل بسیار مهم دارند: غافلگیری
اینکه آن زن سفید پوش ترسناک داخل آینه ظاهر بشود، یا پشت در ، یا بعد از روشن شدن چراغ یا یا یا...
و کارگردان از این اصل مهم تقریبا هیچ استفاده ای نکرده، این در حالی است که زیر آب و ذرات معلق در آن برای این استفاده فوق العاده است.
بازیگری
توقع دارید چه بازی ای از بازیگرانی که لباس غواصی پوشیده اند ببینید؟ دو انسان هستند که از پشت عینک غواصی می بینیمشان و صدایشان را میشنویم.
نتیجه گیری:
اگر به دنبال فیلم ترسناک با کیفیت هستید، این فیلم ترسناک نیست، نهایتا بتواند یک فیلم هیجان انگیز باشد که در آن هم خیلی موفق نیست و تازه این هیجانِ کم جان از نیمه فیلم شروع میشود ...
توصیه دوستانه: فیلم ترسناک نبینید. بعدها این صحنه های ترسناک در صندوقچه ذهنتان ذخیره میشود و وقتی در جایی ترسی به دلتان راه پیدا میکند(در خانه تنهایید یا به جای تاریکی میروید)، در صندوقچه باز شده و تمام اطرافتان را میگیرد.
مطلبی دیگر از این انتشارات
خوب ولی اشتباه
مطلبی دیگر از این انتشارات
بررسی فیلم های هندی و سینمای هالیوود
مطلبی دیگر از این انتشارات
آنچه من از Extremely Loud and Incredibly Close آموختم