Stay Foolish ٫ Stay Hungry
و مخالفیم با گشت ارشاد؟!
ماجرای مهسا امینی، بیشتر از اینکه ماجرای «فرد»، «وضعیت زنان» و «حجاب» و «گشت ارشاد» باشد؛ مسئله عمیقترِ دیگریست که دلنگرانکنندهتر است. واکنشِ ما در فضای مجازی بیش از هر چیزی تقلیل ماجراست تا ماجرای بعدی و بعدیتر؛ بدون ذرهای تغییر.
ما با یک «لجاجت سیستماتیک» مواجهیم. ما در چهارچوب سیاستها و ساختار حکومتی توتالیتر تنفس میکنیم که نشان داده، هیچ بیمی از خشم و نفرتِ ما نسبت به خودش ندارد، چراکه هیچوقت در تلاش برای اقناع، تغییر و جایگزینی روشهای تازه نبوده؛ بلکه بیشازپیش بر لجاجت و حماقت خود تاکید دارد و بیش از هر چیزی به رضایتِ همان عده قلیل بدنه خویش میاندیشد که همیشه در پیِ تطهیر و تقدیس او بودهاند.
برای چنین حکومتی، مشروعیت پایههای برقراری و ماندگاری خود آنقدر اهمیت پیدا میکند که دیگر مسئله «دین» و «وطن» که بهبهانه توجه و حمایت از آنها اعتبار یافته، ذرهای اهمیت نداشته باشد.
یکجایی در مواجهه با چنین تلخیهایی آدم از خودش میپرسد، مسئله چیزی فراتر از برداشتن چندمانعِ بر سر راهِ زنان است. مسئله عمیقتر و کلانتر است. ما با ساختاری مواجهیم که بیارزشکردن و تحقیرِ شان آدمی را مثل آبخوردن بلد است و واکنشهای ما، عملن آجری از آجرهای این ظلم را تکان نمیدهد!
آدم یک جایی با خودش فکر میکند، با یک سوزن چطور میتوان حفرهای عمیق در یک دیوار بُتنی ساخت؟ وقتی بضاعت ما یک سوزن است و دیوار بُتنی هرروز ضخیمتر و عمیقتر میشود؛ بهواسطه رنجها، سوگها و اندوههایی که به جانمان میاندازند.
ۚ وَلَنَصْبِرَنَّ عَلَىٰ مَآ ءَاذَيْتُمُونَا ۚ وَعَلَى ٱللَّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ ٱلْمُتَوَكِّلُونَ (ابراهیم ۱۲)
صبر میکنیم بر آزار شما ….
و با خشم و اندوه معترضیم به جرمانگاری زندگی روزمره و امور عرفی.
و مخالفیم با گشت ارشاد!
پ.ن: مردم کشته میشن و هیچکس حتی قاتلشون رو هم نمیشناسه. جونشون رو از دست میدن چون یک دیکتاتوری حق اعتراض و آزادی رو مطلقا ازشون گرفته.
نمیدونم تا کی قراره زیر اسم قانون و شرع این شکلی مجازات شیم؛ فقط متوجهم که شنیدن این خبرها و نوشتن ازش داره برامون عادی میشه ولی باید یه جا خاتمه پیدا کنه. یه جا باید ریشه ظلم و جنایت قطع شه!
میخوام بدونید اگه هنوز تو این وضعیت هم سکوت میکنید، عقب نشستید، هیچی نمیگید و هیچ واکنشی به اتفاقات اخیر ندارید، شما درست طرف ظالماید. نظر شما چیه؟
مطلبی دیگر از این انتشارات
کاراکترهای برتر تاریخ سینمای ایران(پارت اول)
مطلبی دیگر از این انتشارات
از کی آدمها اینقدر خسته شدند؟
مطلبی دیگر از این انتشارات
چگونه ایدههای خوب را بدزدیم (آستین کلیون)