کارپه دیم - معرفی و بررسی فیلم Tick Tick Boom

چند سال برای رسیدن به آرزوهایمان فرصت داریم؟ سوالی که فیلم بارها و بارها آن را مطرح می‌کند و به نوعی شخصیت اصلی فیلم با این سوال دست و پنجه نرم می‌کند. شخصیتی که با آرزوی تبدیل شدن به یکی از بزرگترین نویسنده های نمایشنامه موزیکال بزرگ شده است و حالا به آستانه سی سالگی رسیده است؛ اما هنوز هیچ نمایشی را روی صحنه نبرده است. چقدر زمان برای شروع و رسیدن به این آرزو دارد؟

دوستانش را می‌بیند که هرکدام کار درست و درمانی برای خود دست و پا کرده اند و زندگی خوبی ساخته اند. الگوهایی که دارد همه تا قبل از 30 سالگی حداقل یک حرکت بزرگ زده اند اما او تنها چند روز قبل از سی سالگی هنوز که هنوز است قدمی به آرزویش نزدیک نشده است و صدای تیک تیک ساعت مغزش می کند. تیک تیک ساعتی که یادآوری می‌کند زمان بی رحم است. تا پایان راه زیادی باقی نمانده است و به قول شخصیت اصلی، جاناتان لارسون، "I am running out of time".

با معرفی این موزیکال فوق العاده یعنی Tick Tick Boom با من همراه باشید.

Tick Tick Boom
Tick Tick Boom

معرفی:

فیلم سینمایی تیک تیک بوم محصول 2021 از نتفلیکس در سبک موزیکال و بیوگرافی را تعریف می‌کند. فیلم داستان زندگی جاناتان لارسون را تعریف می‌کند که با وجود تعداد کم نمایش هایش انقلابی در نمایشنامه های موزیکال به وجود آورد. فیلم بر اساس اتفاقات واقعی ساخته شده و فقط بعضی اتفاقات و شخصیت های داستان به آن اضافه شده اند.

داستان از آنجایی آغاز می‌شود که جان چند روز تا سی سالگی فاصله دارد و یکی از بزرگترین فرصت های زندگیش در جهت پیشرفت هنری انتظارش را می‌کشد. او قرار است تنها چند روز قبل تولدش نمایشنامه موزیکالی که 8 سال صرف نوشتنش کرده است را جلوی بزرگترین تهیه کنندگان این صنعت اجرا کند.

این فیلم یکی از بهترین موزیکال های چند سال اخیر و یکی از بهترین فیلم های 2021 است که دیده ام که به مسائلی همچون بحران میانسالی، مرگ و مسائل اجتماعی دیگری می‌پردازد.

اندرو گارفیلد با بازی بی نظیری که در این فیلم دارد نامزد اسکار 2022 شده است و یکی از شانس های اصلی دریافت این جایزه است.

چگونه در این مسیر می‌توانیم ترس را ببینیم و باز هم نجنگیم؟!
چگونه در این مسیر می‌توانیم ترس را ببینیم و باز هم نجنگیم؟!

چه کسانی ببینند؟

اگر خیلی طرفدار فیلم های موزیکال نیستید تیک تیک بوم را حتما ببینید!! می‌دانم که طرفداران موزیکال حتما این فیلم را می‌بینند پس می‌خوام تیک تیک بوم را به کسانی که خیلی اهل موزیکال نیستند پیشنهاد کنم. می‌توان گفت که متاسفانه سبک موزیکال کمترین تماشاگر را در بین سبک های مختلف در ایران دارد. یکی از دلایل آن می‌تواند ارتباط نگرفتن بیننده ی فارسی زبان با موسیقی های انگلیسی فیلم دانست. اما به نظرم برای لذت بردن از موسیقی لزومی به فهمیدن تک تک مفاهیم آن نیست کمااینکه با انتخاب یک زیرنویس مناسب می‌توانید ترجمه تمام موسیقی های فیلم را نیز متوجه شوید.

اما تیک تیک بوم با داستان درگیر کننده و احساسی اش می‌تواند شروع خوبی برای آشتی مخاطب ایرانی با فیلم های ژانر موزیکال باشد. پس برای یکبار هم که شده به یک فیلم موزیکال فرصت بدهید تا غافلگیرتان کند!

چرا باید مسیر جدیدی بسازیم، وقتی مسیرهای قدیمی امن و ترغیب کننده به نظر می‌رسند؟!
چرا باید مسیر جدیدی بسازیم، وقتی مسیرهای قدیمی امن و ترغیب کننده به نظر می‌رسند؟!

یادداشتی بر فیلم Tick Tick Boom:

مسئله ی اصلی فیلم بحران میانسالی است که به خوبی آن را به تصویر کشیده است و حتی اسم فیلم از آن الهام گرفته شده است. در جای جای فیلم می‌توان صدای تیک تیک ساعت را شنید. صدایی که شاید بزرگترین هشدار زندگی به ما باشد. تیک تیکی که همینجور می‌نوازد تا اینکه ... بوم؛ مرگ به سرغ انسان بیاید. به خوبی این موضوع در فیلم نشان داده شده است. جان که اکنون 30 سالش است مگر چند سال دیگر برای رسیدن به آرزویش فرصت دارد؟ (بعد از دیدن پایان فیلم احتمالا این جملات را با احساس بیشتری درک خواهید کرد) او وقتی می‌بیند سه تا از دوستان نزدیکش حتی سی سالگی را نمی‌بینند و می‌میرند، این سوال در ذهنش نقش می‌بندد که مگر چند سال دیگر فرصت دارد؟!

در کل فیلم جان یک احساس عجله ای دارد که البته از همین بحرانی که بالاتر توضیح دادم نشأت می‌گیرد. حتی داستان در نیویورک روایت می‌شود که به نوعی نماد زندگی سریع و کار و تلاش است.

در جهت جمع بندی این بحث همانطور که گفتم اصلی ترین پیام فیلم کوتاه بودن عمر انسان و کم بودن فرصت‌های زندگی است. فیلم با پایان شدیدا احساسی اش تلنگری به ما می‌زند که همانقر که کوتاه است، همانقدر هم کافی است؛ تنها لازمه اش این است که به قول رابین ویلیامز در فیلم انجمن شاعران مرد، "کارپه دیم" یعنی لحظه را دریابیم و زندگی بیشترین بهره را ببریم.

فقس یا بال، کدام را ترجیح می‌دهی؟ عزیزم از پرنده ها بپرس
فقس یا بال، کدام را ترجیح می‌دهی؟ عزیزم از پرنده ها بپرس

فیلم البته پیام های دیگری نیز همچون اینکه در ابراز کردن احساساتمون به کسایی که دوستشون داریم تعلل نکنیم چون شاید زود دیر بشه و نتونیم بهشون حس واقعیمون رو بگیم :)

کمی هم از موسیقی های فیلم بگوییم. نیمه اول فیلم اکثر آهنگ هایی که خوانده می‌شود خلاقانه و به نوعی روایتگر داستان و همچنین در تصویر نیز مرز واقعیت و خیال بارها برداشته می‌شود. در نیمه دوم فیلم اما بیشتر موسیقی های احساسی تر را داریم به طوریکه دو آهنگ پایانی فیلم ممکن است شما را به گریه بیندازد :)

درباره پایان بندی نیز بخواهم بگویم؛ به زیبایی هرچه تمام تر پایان داستان و سرنوشت جان لارسون تکمیل کننده پیام داستان است.بیشتر از این بدون اسپویل نمی‌توان حرفی زد پس تا همینجا کافیست!

  • دمتون گرم که تا اینجای متن همراه من بودید :) فیلمو اگه دیدید حتما نظرتونو توی کامتا به اشتراک بذارید باهام. فعلاااا