برنامه نویس از سال 1370 - متخصص و علاقه مند به بانکهای اطلاعاتی مخصوصا MS SQL Server - علاقه مند به بلاک چین(بی سواد علاقه مند)-مدیر فنی و عضو هیات مدیره بامداد
۱۴-شبکه های کامپیوتری در عصر DOS
سیستم عامل مرسوم آن دوران MS-DOS بود. کسانی که این سیستم عامل را ندیدند محیطی شبیه CMD در ویندوز های XP محیط کاملا متنی یک صفحه مشکی با نوشته های خاکستری روشن، که البته با برخی ابزار ها و کد ها می توانستیم کمی رنگ و لعاب به آن اضافه کنیم.
شبکه های کامپیوتری به مفهوم امروز خیلی در دسترس نبود و این سیستم عامل برای یک دستگاه نوشته شده بود.
برای اینکه بتوانید از امکانات شبکه در محیط DOS استفاده کنید باید سراغ سیستم عامل NOVELL می رفتید. این سیستم عامل یک محیط به اشتراک گذاشتن فایل بود با تعیین سطوح دسترسی و قابلیت هایی به آن اضافه شده بود مانند بانک اطلاعاتی تحت شبکه که همان بانک اطلاعاتی Btrieve بود. البته سیستم عامل یونیکس هم در دسترس بود که قابلیت های شبکه را داشت اما هرکسی سراغ یونیکس نمی رفت و عموما در دسترس نبود.
این سیستم عامل بطور مستقل قادر به نصب روی کامپیوتر نبود، برای راه اندازی سرور Novell ابتدا باید سیستم عامل داس را در یک پارتیش کوچک برروی هارد نصب می کردیم در حدی که فقط سیستم با داس بوت شود. بعد از آن Novell نصب می شد. بقیه هارد توسط Novell پارتین بندی می شد و مدیریت فایل خود Novell کار را بر عهده می گرفت.
وضعیت کلاینت ها هم به همین شکل بود ابتدا با سیستم داس بوت می شدند، سپس با اجرای درایور کارت شبکه با سرور ارتباط می گرفتند و با اجرای فایل login می توانستند از مدیریت فایل سرور بهره ببرند.
برخی کارت شبکه ها بوت رام داشتند، یک IC بود شامل یک بخش برنامه داس که برای بوت شدن سیستم به آن نیاز می باشد و درایور خود کارت شبکه، سیستم هایی که از این کارت شبکه استفاده می کردند دیگر نیاز به هارد یا فلاپی درایو برای راه اندازی نداشتند و بطور کامل از طریق سرور راه اندازی می شدند.
دونوع کارت شبکه داشتیم که برای شبکه های باس یا ستاره استفاده می شد.
شبکه باس با کابل کواکسیال(همان سیم آنتن باکیفیت) کار می کردند. محل اتصال این کابل به کامپیوتر یک T Connector نصب می شد.
اگر کابل با سیستم فاصله داشته با یک کابل کواکسیال به کامپیوتر متصل می شد و در انتها نیز یک سوکت BNC وصل می شد.
این ها نر و ماده داشت یکی برای اتصال به T Connector و دیگری برای اتصال به کامپیوتر.
ته خط شبکه BUS هم باید با یک مقاومت 50 اهم بسته می شد، به این هم می گفتیم ترمینیتور، اما اگر مشکلی در این شبکه با کابل بوجود می آمد کل شبکه قطع می شد.
این نوع شبکه از شبکه های ستاره ارزانتر بود هم قطعات ارزانتر بود هم نیاز به HUB/Switch نداشت. اما سرعت کند تری داشت. اما به مرور بخاطر نواقصی که داشت کنار گذاشته شد.
اما شبکه های استار (ستاره) هنوز هم استفاده می شوند.
این هم یکی از اولین بازی هایی بود که تحت شبکه بازی کردم NetWars
هر کسی یک سفینه داشت و در یک فضای سیاه باید به دنبال هم می گشتیم و بقیه را شکار می کردیم. آخرین نفر برنده بود.
مطلبی دیگر از این انتشارات
۱۳-کل کل با تیم برنامه نویسی CPP(خاطرات برنامه نویس پیر)
مطلبی دیگر از این انتشارات
5-سال تحصیلی 73-72
مطلبی دیگر از این انتشارات
9-برنامه نویسی شی گرا یا oop