برنامه نویس از سال 1370 - متخصص و علاقه مند به بانکهای اطلاعاتی مخصوصا MS SQL Server - علاقه مند به بلاک چین(بی سواد علاقه مند)-مدیر فنی و عضو هیات مدیره بامداد
7-شروع مجدد برنامه نویسی CPP
دانشگاه ثبت نام کردیم و سال تحصیلی شروع شد، اون موقع به دانشگاه ما می گفتن دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران سوله. چند تا سوله بود تو شهرک غرب درست پشت پاساژ میلاد نور (میلاد نوری هم وجود نداشت زمین خاکی بود) که اونجا رو کرده بودن محل تشکیل کلاس های دانشگاه فنی بدلیل کمبود جا.
ترم یک که شروع شد هیچ نشانی از دروس کامپیوتری نبود. ریاضی بود و فیزیک انواع و اقسام و معارف.
با بچه ها که صحبت می کردم می دیدم یکسری بودن که اصلا از کامپیوتر سر در نمی آوردن و همینطور چون همه می گفتن کامپیوتر خوبه اومده بودن، چند نفری هم بودن که خیلی ادعا داشتن، یک بود که سابقه خودش رو به تعداد خط هایی که کد زده بود بیان میکرد مثلا 20000 خط کد نوشتم.
من هم گفتم پاسکال رو که تقریبا کامل کردم برم C بخونم(تا از این جماعت که ادعای C دارن جا نمونم)، کتاب برنامه نویسی C نوشته آقای قمی انتشارات جهاد دانشگاهی مشهد خیلی معروف بود و دانشگاه هم تدریس می شد کتاب رو گرفتم و شروع کردم به خوندن.
خیلی خوب پیش رفتم، اما ذهن من بدون کامپیوتر دائم این دو زبان رو مقایسه می کرد و بدون کامپیوتر برنامه ها رو ترجمه می کردم. خیلی از C خوشم نیومده بود.(برنامه نویس های C اینجا نیاید دعوا) نمی گم زبان بدی بود اما ذهن من با پاسکال و چهار چوب های اون شکل گرفته بود C مثل بیسیک بی در و پیکر نبود و قانون داشت، اما مثل پاسکال هم خیلی سفت و سخت نبود.
خوب تقریبا همه چیز رو از زبان C یاد گرفته بودم، اما دو چیز بود که خیلی علاقه داشتم بدونم چطور میشه نوشت اول برنامه های مقیم در حافظه بود، دوم ویروس های کامپیوتری و نحوه انتشار اونها.
راهی خیابان انقلاب شدم و شروع کردم دنبال کتاب گشتن و سه کتاب خریدم. یکی در مورد برنامه های مقیم در حافظه، یکی در مورد ویروسها و سومی زبان اسمبلی.
این سومی رو هم دوست داشتم، هم برای کار با دو مورد اول لازم داشتم. اول اسمبلی رو شروع کردم. خوب دنیای عجیبی داره زبان اسمبلی شاید اصلا به درد برنامه نویسی نخوره اما می دونید که خیلی نزدیک CPU هستید و مستقیم دارید هرچی می خواید رو به خودش می گید.
ترم دوم زبان برنامه نویسی پاسکال داشتیم استاد ما خانم مهندس هیوند بود. خانم هیوند واقعا آموزگار بودند با اینکه مطالب رو می دونستم از کلاس ایشون و نحوه تدریس استفاده می کردم. در همین حین هم اسمبلی رو خوندم و با نحوه برنامه های مقیم در حافظه نحوه نگهداری حافظه و ... آشنا شدم (برنامه هایی مثل فارسی ساز سپند و سایه از این دسته برنامه ها بودند). با نحوه trace کردن برنامه های exe و com آشنا شدم و تونستم کد های exe و com رو بخونم.
روی ویروس های کامپیوتری هم کار کردم و نحوه عملکرد و اجرای اونها رو فهمیدم.
اگر اجازه بدید بقیه باشه برای بعد
مطلبی دیگر از این انتشارات
۱۳-کل کل با تیم برنامه نویسی CPP(خاطرات برنامه نویس پیر)
مطلبی دیگر از این انتشارات
4-مشکلات برنامه پاسکال من در عمل
مطلبی دیگر از این انتشارات
3-من و مشکل فارسی سازی کامپیوتر