انفجاری به نام اینترنت اشیا (IoT)
امروزه در هر محیط و مکانی که پا میگذاریم، صحبت از اینترنت اشیا است. مبحثی که اگر چه خیلی جدید نیست اما با توجه به سرعت رشد بالایی که دارد توانسته به خوبی بخش عمدهای از زندگی روزمره همه ما را درگیر خودش کند. همین اتفاق دلیلی شد تا بخواهم برای مطلب این دفعه ویرگول، دوباره دست به کیبورد شوم.
اینترنت اشیا در یک کلام
اگر در یک جمله بخواهم اینترنت اشیا را توصیف کنم باید بگویم که IoT، شامل ارتباط بین اشیا در زندگی روزمره است. همان فناوری که به عنوان ارتباط ماشین به ماشین (M2M) نیز شناخته شد.
به زبانی سادهتر اینترنت اشیا، شامل هر چیزی است که به اینترنت متصل میشود. در داخل این اشیا فیزیکی، حسگرهای گوناگونی تعبیه شده که با یکدیگر ارتباط نرمافزاری و شبکه دارند. جمعآوری و تبادل داده سبب شکلگیری پایه IoT میشود.
اینترنت اشیاء (IoT) در حال تغییر عملکرد دنیای اطراف ما است. طبق پیشبینی سیسکو در آیندهای نه چندان دور چیزی حدود ۵۰ میلیارد دستگاه متصل به اینترنت خواهیم داشت. اکثر این دستگاهها بدون دخالت انسان کار خود را انجام می دهند؛ هر چند افراد میتوانند دستورالعملها را تنظیم و در صورت نیاز آنها را تغییر دهند. تمامی سختافزارهای امروزی از جمله ساعتهای هوشمند، لپتاپها، رایانهها و همچنین دستگاههای مختلف هوشمند مانند بلندگوهای هوشمند، دستیارهای خانگی، ترموستاتهای هوشمند و … که به اینترنت یا شبکه محلی متصل هستند و میتوانند با یکدیگر تبادل اطلاعات کنند، در حیطه اینترنت اشیا قرار میگیرند.
تاریخچه اینترنت اشیا (IoT)
در سال 1999 میلادی، یکی از مدیران شرکت «پراکتر اند گمبل» (Procter & Gamble) بنام کوین اشتون (Kevin Ashton) ایده استفاده از اینترنت اشیا را مطرح کرد. او که قرار بود در یک جلسه راهحل خود را برای رصد و ارائه آمار لحظهای از کالاهای انبار بیان کند، با دادن ایده و جرقهی استفاده از چیپهای RFID در محصولات، همگی را در فکر فرو برد!
در همان سال جناب «نیل جرشنفلد» (Neil Gershenfeld) از دانشگاه MIT، نیز در کتاب خود بدون بردن نامی از اینترنت اشیا دربارهی ایده «فکر کردن اشیا»، صحبت کرده بود و یک دید و نگاه کلی دربارهی IoT به همگی داد.
کاربردهای IoT
نمود کاربردهای اینترنت اشیا در زندگی ما بسیار زیاد است. از پارکینگهای هوشمند بگیرید تا اسپیکرهای هوشمند مانند «آمازون اکو» و «گوگل هوم»، خودروهای خودران، پزشکی، صنعت و کشاورزی همگی با این علم گره خورده و عجین شدهاند. در واقع با جمعآوری و تجزیه و تحلیل دادهها، میتوان مشکلات مختلف را شناسایی و برای آنها برنامهریزیهای بلند مدت کرد.
ساختمانهای هوشمند مبتنی بر اینترنت اشیا (IoT)، نیز دارای تجهیزاتی همچون کیفیت هوا و تهویه مطبوع، روشنایی، هشدار آتشنشانی، قفل درها، حسگرهای دود و … هستند و شما میتوانید این امکانات را با یک برنامه کاربردی از راه دور کنترل و نظارت کنید. خوبی این کار، کاهش مصرف انرژی و هزینههای مرتبط با آن، شناسایی و تعمیر به موقع خرابی سیستمها، افزایش ایمنی و راحتی و آسایش ساکنین ساختمان است.
در صنایع مختلف دیگری همچون نفت و گاز نیز برای بحث کنترل و نظارت بر استخراج نفت، لولههای انتقال نفت و گاز صحبت از اینترنت اشیا است.
تفاوت اینترنت اشیا و اینترنت همه چیز
شاید شما هم نام اینترنت اشیا یا همان IoT را زیاد شنیده باشید و دربارهی ماهیت و چیستی آن بدانید اما کمتر کسی نام IoE ( اینترنت همهچیز) را شنیده و از تفاوت آن با IoT آگاه است.
در دنیای امروز، تکنولوژی هر لحظه در حال تغییر و پیشرفت است و مفهوم اینترنت همهچیز
(Internet of Everythings/IoE) در واقع چیزی بسیار گستردهتر و فراتر از اینترنت اشیا تلقی میشود. بگذارید اینطور شرح دهیم که اینترنت اشیا جزئی از اینترنت همهچیز است. اینترنت اشیا با پیشرفت فناوری گسترش مییابد و در نهایت با اینترنت همهچیز جایگزین میشود.
«سیسکو» اینترنت همهچیز را چنین تعریف میکند: “اتصال هوشمند افراد، فرآیندها، دادهها و اشیاء.”
مفهومی که علاوه بر ارتباط بین اشیاء یا دستگاهها ارتباطات بین (افراد و ماشینها) و (افراد با افراد) بواسطه ابزارهای فناوری را شامل می شود.
در مورد تفاوت میان اینترنت اشیا با اینترنت همهچیز باید گفت که اینترنت اشیا فقط بر روی اشیا فیزیکی تمرکز دارد و بخش کوچکی از اینترنت همهچیز است. اینترنت همهچیز اصطلاحی بسیار وسیع و گسترده است که به غیر از اینترنت اشیا، شامل بسیاری از فناوریها و افراد است. اما اینترنت اشیا، در واقع ارتباط متقابل اشیا فیزیکی است که دادهها را ارسال و دریافت میکنند.
اینترنت اشیا در ایران
اینترنت اشیا در ایران نیز همانند سایر کشورهای دنیا طرفداران زیادی دارد. بگذارید اینطور بگویم: چه کسی از راحتی، آسایش و صرفهجویی در پول و زمان بدش میآید؟ در چند سال اخیر کسبوکارها و استارتاپهای مختلفی پروژههای اینترنت اشیای زیادی داشتهاند هرچند که شاید نتوان یک پروژه کامل که کلیه مولفههای IoT در آن رعایت شده باشد را مثال زد؛ اما باید گفت که با توجه به نو و بکر بودن این مبحث و بازار، در ایران نیز پتانسیل بالایی برای فعالیت در این حوزه وجود خواهد داشت.
در نهایت
اینترنت اشیا نوید آن را میدهد که محیط زندگی را بیش از پیش برای انسان راحتتر کند به همین منظور در صنایع مختلف و هر جایی که فکرش را هم نمیکنید وارد میشود تا دِین خود را ادا کند! همانطور که مشخص است آینده در دستان اینترنت اشیا است و با کاهش قیمت حسگرها و ارتباطات، افزودن دستگاههای جدید به اینترنت اشیا، کاری کاملا مقرون به صرفه است. این حوزه هنوز بازار بکر اشباع نشدهای دارد و یک گزینهی عالی برای کارآفرینان محسوب میشود. پس بهتر است هر چه زودتر دست بکار شوید و به سراغش بروید!
مطابق رسم همیشگیمان، نظراتتان را میبینم، میخوانم و پاسخ میدهم. پس لایک و کامنت یادتون نره!
مطلبی دیگر از این انتشارات
به یک برنامهنویس، کدنویس، توسعهدهنده یا مهندس نرمافزار نیازمندیم!
مطلبی دیگر از این انتشارات
10 نکته برای برنامهنویسان که از نان شب واجبتر است!
مطلبی دیگر از این انتشارات
کاربردهای سرویس دایرکت دبیت در فضای دیجیتال