۳۰ عادت کارمندان موفق

🔴آنهایی که ارتقای شغلی می‌گیرند و به رده‌های بالای مدیریتی می‌رسند، چه کاری انجام داده‌اند؟ چه رفتارهایی داشته‌اند و چگونه خود را به آن جایگاه رسانده‌اند؟ چه کاری کرده‌اند که دیگران نکرده‌اند؟ در این مقاله، به برخی از ویژگی‌های کارمندان موفق اشاره می‌شود.

🔺به فکر یادگیری مهارت‌های جدیدند.

🔺در جلسات کاری مشارکت فعال دارند. آنها نظر خود را ابراز می‌کنند. حتی اگر حرفی هم برای گفتن نباشد، پشتیبانی منطقی از نظرات دیگران و طرح پرسش‌های بجا کارساز است.

🔺می‌دانند چطور با مدیران تعامل کنند. تعامل با مدیران با گفت‌وگو با کارمندان هم‌سطح تفاوت‌هایی دارد. آنها از اینکه با مدیر خود به‌تنهایی روبه‌رو شوند، دستپاچه نمی‌شوند.

🔺چالش‌پذیرند و هنگام مواجهه با چالش‌های کاری، خود را وارد معرکه می‌کنند و دست‌به‌کار می‌شوند.

🔺فرصت رهبری را از دست نمی‌دهند و وقتی فرصتی پیش می‌آید تا هدایت و رهبری یک پروژه به کارمندان سپرده شود، برای این کار داوطلب می‌شوند.

🔺همه را مجذوب سخت‌کوشی خود می‌کنند و  اهل کم‌کاری یا اهمال‌کاری نیستند.

🔺مهارت شنیدن و توجه به دیگری هنگامی که او صحبت می‌کند را بلدند. 

🔺رفتار حرفه‌ای دارند. پشت‌سر دیگران غیبت و دسیسه‌چینی نمی‌کنند. از دروغ نیز پرهیز می‌کنند و با همه رفتاری مؤدبانه دارند.

🔺وقت‌شناس‌اند و به‌موقع و حتی کمی زودتر از دیگران سر قرار حاضر می‌شوند.

🔺ذهنیت مدیران را دارند و حاضرند بیشتر از وظیفه شخصی خود برای پیشبرد کار تلاش کنند.

🔺موفقیت‌های خود را ثبت و اعلام می‌کنند. حتی با وجود نظر مثبت بالادستی‌ها، بعید است آنها جزئیات موفقیت‌های یک کارمند را به‌خاطر بسپارند. بنابراین کارمندان خیلی موفق حتما پیروزی‌های خود را در رزومه خود ثبت می‌کنند تا در مواقع لزوم و هنگام بروز فرصت‌ها، آنها را ارائه کنند.

🔺بر نتایج کمّی تمرکز دارند و جزئیات موفقیت به‌دست‌آمده را با عدد و رقم بیان می‌کنند.

🔺از سایر کارمندان موفق درس می‌گیرند و به قواعد نانوشته جهت ارتقا و نیازهای سازمان خود توجه می‌کنند.

🔺خود را با دیگران مقایسه نمی‌کنند و به‌جای آن، بر تلاش و برنامه خود تمرکز می‌کنند.

🔺فرصت‌طلب‌اند و خود را برای فرصت‌ها آماده نگه می‌دارند.

🔺به بازخوردها توجه می‌کنند و آنها را فرصتی برای اصلاح کار خود می‌بینند.

🔺برای مشکلات موجود راه‌حل ارائه می‌دهند.

🔺ایده‌هایی برای بهبود کارها دارند، حتی اگر مشکلی هم وجود نداشته باشد. با این کار به رئیس خود نشان می‌دهند که پیشرفت سازمان برای آنها واقعا مهم است.

🔺از اوضاع و احوال سازمان خود خبر دارند و تمایل دارند تا با فرایندهای کاری سایر بخش‌ها نیز آشنا شوند.

🔺متعهد به یادگیری‌اند و زمانی را به یادگیری مهارت‌ها و به‌روزرسانی دانش خود اختصاص می‌دهند.

🔺مهارت‌های اجتماعی دارند و مدیران از بودن کنار آنها احساس خوبی دارند.

🔺به زبان بدن خود و دیگران توجه دارند.

🔺بلدند چطور ایده را بفروشند. یعنی می‌دانند چطور ایده خود را بیان کنند و فوایدش را نشان دهند.

🔺با فشار کاری کنار می‌آیند و خود را در معرض فشار و استرس مهارشده قرار می‌دهند تا مدیریت در شرایط سخت را بیاموزند.

🔺بیش از اندازه عذرخواهی نمی‌کنند. عذرخواهی بیش از حد بابت مسائل و خطاهای جزئی ما را فردی ضعیف نشان می‌دهد و اعتمادبه‌نفس ما را از بین می‌برد.

🔺کمال‌طلب نیستند و از ترس شکست تعلل نمی‌کنند. آنها منتظر شرایط و زمان و مکان مناسب نمی‌مانند که فرصت از دست برود.

🔺مسئولیت شکست‌ها و خطاهای خود را می‌پذیرند. یک بار عذخواهی می‌کنند، اشتباه خود را جبران می‌کنند و یاد می‌گیرند که دیگر آن را تکرار نکنند.

🔺از کمک‌گرفتن نمی‌هراسند و می‌دانند که گاهی اوقات باید از همکار یا رئیس خود نیز کمک بخواهند.

🔺می‌دانند کجا و به چه چیزی نه بگویند. اگر به تمام درخواست‌ها بله بگویند، هرگز نمی‌توانند همه کارها را انجام دهند.

🔺توقف نمی‌کنند. یک ارتقای شغلی آنها را راضی نمی‌کند. آنها ارتقای شغلی را قدمی برای پیشرفت‌ها و ارتقاهای بعدی می‌بینند.