آموزش فضای منفی در عکاسی: راهنمای اساسی [+ نمونه عکس]

فضای منفی در عکاسی چیست، و چطور می توانید از آن برای به دست آوردن ترکیب بندی های زیبا استفاده کنید؟

اصطلاح «فضای منفی» ممکن است گیج کننده به نظر برسد، اما در واقع یک جزء اساسی تقریبا هر تصویر عالی است. در واقع، اگر می خواهید عکس های زیبا خلق کنید، باید بر فضای منفی تسلط داشته باشید؛ به این ترتیب، می توانید عکس هایی بگیرید که دارای چیدمان های متعادل، هماهنگ، و چشم نواز هستند. (همچنین می توانید ترکیب بندی های مینیمالیستی فوق العاده ای ثبت کنید، که در ادامه این آموزش توضیح می دهم.)

در این مقاله، هر چیزی که باید در مورد فضای منفی بدانید را توضیح خواهم داد، از جمله:

– فضای منفی چیست

– چرا فضای منفی مهم است

– نکات و ترفندهای ساده برای استفاده از فضای منفی در تصاویرتان، چه در عکاسی از مناظر، چه پرتره ها، چه صحنه های خیابانی، و چه معماری.

آماده اید که به یک استاد ترکیب بندی تبدیل شوید؟ پس بیایید شروع کنیم.

فضای منفی چیست؟

فضای منفی به قسمت هایی از یک ترکیب بندی گفته می شود که خالی، کسل کننده، یا غیرجذاب هستند. به همین دلیل فضای منفی را فضای سفید نیز می نامند؛ این فضا جایی است که در واقع هیچ اتفاقی در آن نمی افتد.

این تصویر پر از آسمان مه آلود است، که همه آن قسمت ها به عنوان فضای منفی عمل می کنند:

در عکاسی، فضای منفی اغلب از المان های خاصی تشکیل شده است:

– آب

– آسمان

– دیوارها

– شن و ماسه

توجه داشته باشید که این المان ها معمولا به راحتی در پس زمینه محو می شوند، و به همین دلیل است که یک فضای منفی عالی ایجاد می کنند. یک آسمان خالی بیشتر از یک دیوار سفید خالی، یک محوطه شن و ماسه خالی، و غیره نگاه را به خود جلب نمی کند.

برخی عکس ها پر از فضای منفی هستند. این ترکیب بندی ها اغلب بسیار انتزاعی هستند، مانند یک تکه آسمان آبی خالی، یا یک تپه شنی که در همه جهات امتداد یافته است. چنین ترکیب بندی های فضای منفی محوری می توانند مینیمالیستی نیز باشند، با یک المان چشم نواز واحد که توسط فضای خالی احاطه شده است.

اما عکس های دیگر مقدار زیادی فضای غیر منفی دارند، که تحت عنوان فضای مثبت نیز شناخته می شود:

فضای مثبت در مقابل فضای منفی

فضای مثبت کاملا برعکس فضای منفی است. فضای منفی نگاه را پس می زند، در حالی که فضای مثبت کانون توجه را می دزدد. می دانید، فضای مثبت قسمتی از یک عکس است که شامل المان های جذاب است، قسمتی که شامل سوژه اصلی است، قسمتی که نگاه بیننده اول به آنجا می رود.

در عکس زیر، فضای مثبت زیاد وجود دارد، اما فضای منفی بسیار کم است. پرچم، ساختمان ها، و درختان همه به عنوان فضای مثبت عمل می کنند. حتی ابرها نیز به لطف چینش و بافت جالبشان، یک فضای مثبت ایجاد می کنند. بزرگترین قسمت فضای منفی آسمان است، که بخش بسیار کوچکی از عکس را اشغال کرده است.

فضای مثبت می تواند هر چیزی باشد، اما اینها چند مثال رایج هستند:

– چهره ها

– اشخاص

– ساختمان ها

– پرنده ها

– حیات وحش

– کوه ها

خب کدام یک بهتر است، فضای مثبت یا فضای منفی؟

هیچ کدام.

در عکاسی، هدف ترکیب هر دو نوع فضا برای ایجاد یک ترکیب بندی متعادل است. شما به فضای منفی نیاز دارید، بله، اما به فضای مثبت هم نیاز دارید. به این ترتیب می توانید همیشه عکس های خیره کننده بگیرید!

(برخی از سبک های عکاسی به شدت بر فضای منفی تاکید می کنند، در حالی که برخی دیگر به شدت بر فضای مثبت تاکید دارند – اما به طور کلی، ترکیبی از هر دو بهترین حالت است.)

نکات و ترفندهای فضای منفی

در این بخش، نکات و تکنیک های مورد علاقه ام برای کار با فضای منفی را با شما به اشتراک می گذارم.

1- اجازه دهید صحنه ترکیب فضای منفی و فضای مثبت شما را مشخص کند

هر صحنه نسبت فضای منفی و فضای مثبت متفاوتی دارد.

و اگرچه شما، به عنوان عکاس، می توانید زوم کنید، پرسپکتیو را تغییر دهید، و کراپ کنید تا بر بخش های خاصی از صحنه تاکید کنید، اما باید انعطاف پذیر باشید؛ شما باید بتوانید صحنه ای که پر از فضای منفی است را بپذیرید، درست همانطور که صحنه ای را که با فضای مثبت پر شده می پذیرید.

بنابراین سعی نکنید یک صحنه را در یک جهت خاص پیش ببرید. در عوض، از خودتان بپرسید: صحنه در حال حاضر چگونه است؟ و با آنچه که دارید کار کنید.

به عنوان مثال، چند سال پیش، من در یک چشم انداز معروف ایستاده بودم، و صخره ای نمادین را تماشا می کردم که در اقیانوس اطلس در شرق کانادا قرار دارد. صبح زود بود و مه بخش عمده آن صخره چشم نواز را پوشانده بود. خانمی که کنار من ایستاده بود رو به من کرد و گفت: «خیلی غم انگیز است، ما امروز از اینجا می رویم، و من می خواستم یک عکس از صخره پرسی بگیرم، اما به نظر می رسد که به خاطر مه این کار امکان پذیر نیست.»

او رفت، ناامید از این که عکسش را نگرفته بود. اما من ماندم، و مدت زمان زیادی آنجا ایستادم، و مه را که مانند یک پتوی سنگین صخره را پوشانده بود، بررسی کردم. من فکر می کردم این یکی از شگفت انگیزترین چیزهایی بود که آن روز اتفاق افتاد. احساس می کردم خیلی خوش شانسم که دقیقا در آن لحظه آنجا بودم که تا آن شگفتی آشکار را ثبت کنم. من فضای منفی را با آغوش باز پذیرفتم، و یک تصویر مینیمالیستی زیبا ثبت کردم.

مخلص کلام:

سازگار باشید. انعطاف پذیر باشید. اگر فضای منفی در یک صحنه غالب است، اجازه دهید همانطور باشد، حتی اگر به طور کلی ترجیح می دهید از ترکیب بندی های مینیمالیستی اجتناب کنید. منطقی است؟

2- از فضای منفی برای متعادل کردن فضای مثبت استفاده کنید

هدف اصلی ترکیب بندی عکاسی دستیابی به تعادل بصری است. شما می خواهید تصاویرتان تمام و کمال و رضایت بخش به نظر برسند.

و یکی از راه های دستیابی به تعادل، شناسایی فضای مثبت، و سپس در تقابل قرار دادن آن با فضای منفی است.

به عنوان مثال، به تصویر زیر نگاه کنید. می توانید فضای مثبت را ببینید – مشت گره کرده. این یک سوژه قوی و چشمگیر است، اما در تقابل با تمام فضای منفی اطراف قرار دارد. همانطور که می بینید، این یک تعادل کلی ایجاد می کند:

در ضمن، مهم است که تشخیص دهید چقدر فضای منفی می تواند کمی فضای مثبت را متعادل کند. فضای مثبت تهاجمی و قدرتمند است. فضای منفی بسیار آرام تر و حتی آرام بخش تر است. بنابراین حداقل کمی فضای منفی باید وجود داشته باشد، مگر این که به طور خاص به دنبال یک تصویر بسیار نزدیک (زوم شده) باشید.

برخی از عکاسان قانون فضای منفی «۲:۱» را تمرین می کنند، که در آن شما به ازای هر بخش فضای مثبت، دو بخش فضای منفی اضافه می کنید. من دوست ندارم خودم را به این شکل محدود کنم، اما دستورالعمل خوبی است که می توانید مد نظر داشته باشید.

3- مینیمالیسم را امتحان کنید

ترکیب بندی های مینیمالیستی از فضای منفی برای ایجاد جلوه های عالی استفاده می کنند. در واقع، آنها کاملا وابسته به فضای منفی هستند؛ آنها مقدار زیادی فضای منفی دارند، و مقدار کمی فضای مثبت، و نتیجه ای چشم نواز ایجاد می کنند.

این نمونه ای از یک تصویر مینیمالیستی است، که در آن سایه به عنوان فضای مثبت عمل می کند، در حالی که آجرها یک فضای منفی خالی ایجاد می کنند:

اگر شما ظاهر مینیمالیستی را دوست دارید، به شدت توصیه می کنم آن را امتحان کنید. دستیابی به آن بسیار ساده است.

اینها توصیه های من هستند:

۱ – با شناسایی سوژه اصلی، مانند یک درخت، یک شخص، یا یک ساختمان شروع کنید. این فضای مثبت شما خواهد بود.

۲ – فضای مثبت، فاصله کانونی، و زاویه دوربین خود را تنظیم کنید تا وقتی که سوژه اصلی شما تنها شده و چیزی جز فضای منفی آن را احاطه نکرده باشد. (یک پرسپکتیو پایین برای این کار عالی است؛ با پایین آمدن روی زمین می توانید سوژه خود را در مقابل آسمان کادربندی کنید.)

۳ – تا حد امکان رنگ ها را حذف کنید. شما یکنواختی می خواهید، اگر بتوانید آن را به دست آورید؛ فقط یکی دو رنگ در یک صحنه بسیار هارمونیک کافی است.

۴ – سوژه اصلی خود را به سمت لبه ترکیب بندی قرار دهید. می توانید سوژه را در نقطه قدرت یا در امتداد یکی از خطوط قانون یک سوم قرار دهید، اما می توانید آن را به لبه کادر نیز نزدیک تر کنید.

عکس درخت زیر بسیار مینیمالیستی است:

4- از فضای منفی برای انتقال احساسات استفاده کنید

فضای منفی معمولا خالی و دلگیر است، به خصوص در تصاویر سیاه و سفید.

از این واقعیت استفاده کنید. با ترکیب بندی خود یک داستان بگویید – داستانی که با غم، یا تنهایی، یا سکوت دلپذیر همراه باشد.

البته، همانطور که در بالا تاکید کردم، باید اجازه دهید صحنه شما را هدایت کند. اما می توانید با کوچک نمایی، یا با پیدا کردن یک پس زمینه خالی منحصر به فرد، فضای منفی بیشتری را با دقت به ترکیب بندی خود اضافه کنید.

این تصویر پر شده با فضای منفی را ببینید. آیا پر از احساس است؟

بله، این یک عکس احساسی است، حداقل به چشم من. آسمان خالی، که کمی فضای مثبت به آن اضافه شده، داستانی جذاب و تاثیرگذار می گوید.

سخن آخر

عکاسی از فضای منفی یک راه عالی برای گسترش مهارت ها و نگاه عکاسی شماست. با تسلط بر فضای منفی، صرف نظر از ژانر انتخابی خود می توانید همیشه تصاویر زیبا ثبت کنید.

بنابراین این مقاله را به یاد داشته باشید. توصیه ها را به خاطر بسپارید. و موفق باشید!