چگونه ابرها به توسعه‌ی اینترنت اشیا کمک می‌کند؟

حتما تابه‌حال واژه اینترنت اشیا و یا اینترنت چیزها به گوشتان خورده است. این روزها تعداد زیادی از خبرهای حوزه تکنولوژی به IOT اختصاص داده می‌شوند و به‌زودی ای این فناوری بخشی از زندگی روزمره همه ما خواهد شد. به همین دلیل در این سری از مقاله‌های پاداسپیس قصد داریم به نقش ابرها در توسعه‌ی اینترنت اشیا بپردازیم. شاید در ابتدا این‌طور به نظر برسد که اینترنت اشیا از نظر فنی نیازی به ابرها نداشته باشند اما استفاده از آن می‌تواند مزایای مهمی در توسعه‌ی این تکنولوژی داشته باشد. اگر مایلید بیشتر درمورد رابطه‌ی این دو بیشتر بدانید به مطالعه‌ی این مقاله ادامه دهید.

اینترنت اشیا(IOT) چیست؟

کلمه IOT مخفف عبارت «Internet of things» به معنای اینترنت اشیا است. به‌طورکلی، اینترنت اشیا (IoT) مجموعه‌ای به‌هم‌پیوسته از «اشیا» است که با اینترنت و یا با یکدیگر ارتباط دارند و بدون دخالت انسان‌ها قادرند به جمع‌آوری و انتقال داده‌ها از طریق شبکه بپردازند. هدف از پیاده‌سازی این تکنولوژی در محیط‌های مختلف برقراری ارتباط دستگاه‌های موجود با یکدیگر، جمع‌آوری، به‌اشتراک‌گذاری، ارسال داده‌ها و تجزیه‌وتحلیل رفتارها در مکانی است که IOT تنظیم شده است.

سیستم‌های اینترنت اشیا برای اینکه بتوانند تصمیم‌های هوشمندانه‌ای بگیرند از تعداد زیادی حسگر برای جمع‌آوری داده‌ها استفاده می‌کنند. انبوه داده‌هایی که توسط اینترنت اشیا تولید می‌شد و نیاز به ذخیره‌سازی آن‌ها، به‌مرور تبدیل به چالشی بزرگ برای مهندسان این حوزه شد به همین دلیل برای حل این مشکل تمرکز زیادی بر روی انواع دستگاه‌های ذخیره‌سازی به‌ویژه فضاهای ذخیره‌سازی ابری صورت گرفت.

همان‌طور که در مقاله‌های گذشته به طور مفصل شرح دادیم تکنولوژی ابری کمک می‌کند تا ذخیره‌سازی و پردازش داده‌ها را به‌جای اینکه بر روی دستگاه‌های محلی انجام دهیم به ابرها یا دستگاه‌های خارج از سایت بسپاریم. این ویژگی به جمع‌آوری داده‌ها و دستیابی به بینشی صحیح توسط IOT بسیار کمک می‌کند.

همچنین وقتی صدها، هزاران یا حتی میلیون‌ها حسگر دارید، قراردادن مقادیر زیادی از توان محاسباتی بر روی هر سنسور بسیار گران خواهد بود و نیازمند انرژی بالایی است. در عوض، داده‌ها را می‌توان از تمام این حسگرها به ابرها منتقل کرده و پردازش کرد.

برای مثال، یک شرکت کشاورزی هوشمند به کمک ابرها می‌تواند حسگرهای رطوبت خاک استان‌های خراسان و گلستان را پس از کاشت بذرهای مشابه مقایسه کند. واضح است که بدون وجود ابرها، مقایسه داده‌ها در مناطق وسیع‌ بسیار دشوار خواهد بود.

به‌طورکلی، IOT با وجود برخی نگرانی‌ها مبنی بر کافی نبودن زیرساخت‌های محاسباتی و ذخیره‌سازی موجود ظهور پیدا کرد. اما امروز در دنیایی زندگی می‌کنیم که مملو از دستگاه‌های متصل به شبکه است. در حال حاضر ابرها و اینترنت اشیا رابطه‌ی بسیار نزدیکی باهم دارند و پیشرفت هرکدام می‌تواند دیگری را به جلو سوق دهد.

انواع مدل‌های ذخیره‌سازی ابری

ظهور IOT منجر به توسعه مدل‌های متفاوتی ذخیره‌سازی ابری در طی 10 سال گذشته شد. زیرا شبکه‌های اینترنت اشیا نه‌تنها به حجم عظیمی از فضای ذخیره‌سازی نیاز دارند، بلکه باید بتوانند به‌سرعت به داده‌ها دسترسی داشته باشند. به همین دلیل مدل سنتی ذخیره‌سازی که داده‌ها را تنها در دستگاه‌های مرکزی و دوردست ذخیره می‌کردند به‌سرعت از رده‌ خارج شدند و در عوض معماری‌های جدیدی با سرعت و ظرفیت‌های لازم برای تأمین نیازهای شبکه‌های IOT جایگزین شدند. در ادامه به معرفی 4 معماری که طی 10 سال گذشته معرفی شدند می‌پردازیم.

· ذخیره‌سازی بدون سرور (Serverless storage): IaaS (زیرساخت به‌عنوان یک سرویس) در سال‌های اخیر محبوبیت زیادی در میان شرکت‌های فعال در زمینه توسعه‌ی سیستم‌های اینترنت اشیا پیدا کرده است. این مدل از یک رابط نرم‌افزاری برای مدیریت داده‌ها استفاده می‌کند و پیچیدگی سیستم‌های ذخیره‌سازی ابری از دید مالک داده پنهان می‌ماند.

· ذخیره‌سازی ترکیبی (Hybrid storage): این اصطلاح برای توصیف مدلی است که فضای ذخیره‌سازی ابری خصوصی را با فضای ذخیره‌سازی ارائه شده توسط سرویس‌های ابری عمومی ترکیب می‌کند.

· چند ابری (Multi-Cloud): این مدل مشابه با ذخیره‌سازی ترکیبی است با این تفاوت که تأکید بیشتری بر تکرار داده‌ها در چندین ابر به‌منظور افزایش امنیت و بهبود انعطاف‌پذیری دارد

·ابر ترکیبی( Hybrid Cloud): محیط‌های ابری ترکیبی، ابرهای خصوصی و عمومی را با هم ترکیب می‌کنند، این ویژگی باعث تسهیل سفارشی‌سازی و هزینه‌های کمتر می‌شود.

سخن پایانی

همان‌طور که در این مقاله شرح دادیم ذخیره‌سازی ابری روشی انعطاف‌پذیر و چابک برای کار با داده‌ها در اختیار توسعه‌دهندگان اینترنت اشیا قرار می‌دهد. زمانی که اینترنت اشیا برای اولین‌بار به‌عنوان یک سیستم تئوری پیشنهاد شد بزرگ‌ترین مشکل این بود که چگونه و کجا این داده‌ها ذخیره و پردازش شوند. به همین دلیل با وجود فراهم بودن فناوری‌های لازم برای جمع‌آوری داده‌ها از طریق حسگرها و دستگاه‌های متصل، امکان استفاده از این تکنولوژی در دهه‌های گذشته وجود نداشت. اینجا بود که فضای ذخیره‌سازی ابری برای حل این چالش ورود پیدا کرد و با ارائه معماری‌های جدید توانست زمینه توسعه‌ی IOT را فراهم کند. در نهایت می‌توان گفت این دو تکنولوژی بسیار به یکدیگر مرتبط هستند و نقش مهمی در گسترش و پیشرفت یکدیگر بازی می‌کنند.

اگر تابه‌حال تکنولوژی‌های ابری را تجربه نکردید پیشنهاد می‌کنیم فضای ذخیره‌سازی ابری پاداسپیس را از طریق این لینک دانلود کنید.