4+1 نکته برای بهتر نویسی.

نویسندگی آغاز اتصال ذهن به کاغذ است. نویسنده موتور خلاقیت و تخیل را به همراه عضله نوشتاری خود بیدار می‌کند. همه همه برای خلق یک اثر درخشان است. دراین مقاله سعی می‌کنیم تا به صورت کوتاه و مختصر به نویسندگی بپردازیم. همراه ما باشید.

در مرحله نخست و آغازین باید سری به تعریف جناب اقای رضا بابایی از نویسندگی بزنیم.

«نویسنده کسی است که نوشتن برای او آسان است؛ اگر چه محصول کارش متوسط باشد.» پس نویسنده، کسی است که از نوشتن نمی‌هراسد؛ بلکه آن را دوست دارد و از آن لذت می‌برد. کسی که نوشتن برای او، به‌آسانی و شیرینی گشت‌وگذار در طبیعت باشد، نویسنده است؛ حتی اگر آنچه می‌نویسد، چشم‌ها را خیره نکند.
این گمان که نویسنده، باید با هر نوشتۀ خود، خواننده‌اش را شگفت‌زده کند و به تحسین و اعجاب وا دارد، دور از آبادی است. اگر کسی، به همان راحتی که می‌گوید، بنویسد، نویسنده است؛ اگر چه دیگران، به سختی و با رنج فراوان، بهتر از او بنویسند. (نقل از کتاب خارج از نوبت)

قانون طلایی نویسندگی به این شرح است:

راحت‌نوشتن + بسیارنوشتن = زیبایی و سنجیدگی

حال که به تعریفی از نویسندگی را خواندیم نوبت 1+4 می‌رسد.

بدون شناخت زبان، حرفه‌ای نویسی ممنوع!

برای نویسندگی باید بنا خوبی باشید. برای بنا شدن هم باید ابزارهای کاملی داشته باشید. اما هیچ ساختمان سازی بدون آهن آلات، سیمان و آجر کاری از پیش نخواهد برد. آهن آلات در نویسندگی همان ساختار دستور خط ماست اینکه متوجه بشویم عدد نویسی، استفاده از کلمه به، تنوین و... را چطور انجام دهیم.

برا درک دستور خط به مقاله مبنای رسم‌الخط ویراستاران مراجعه کنید.

سیمان ساختمان همان حکم علائم نگارشی در متن است. چطور بگوییم که اشتباه نخوانند. ویرگول، نقطه و کاما را چطور به خورد محتوا دهیم. اینجا نقطه ای مهم است. حال سراغ آجرها می‌رویم. آجر همان کلمات هستند و لحن گفتاری ما را شکل می‌دهند.

هر ساختمان نمایی دارد. حال برای جذاب کردن و نما دادن به ماجرای نویسندگی خود کمی هم توصیف، تایتل های طوفانی، داستان سرایی را به کار بیاورید. برای نمایش زیبایی نوشته از تخیل خود استفاده کنید.

«توصیف از تخیل نویسنده شروع می‌شود ولی باید در تخیل خواننده تمام بشود.» استیون کینگ

استعداد کیلویی چند است؟!

به قول شاهین کلانتری: من عاشقِ انجیر خیس‌خورده و نوشتنم!

از افسانه من استعداد ندارم فرار کنید و به دنیای تمرین وارد شوید. بگذارید خیالتان را راحت کنم یک کاغذ سفید بردارید و روی آن بنویسید من بی استعداد ترین نویسنده جهان هستم و در دیوار قابش کنید. حالا قلم و کاغذ را به دست بگیرید یا کیبورد و صفحه ورد را باز کنید و بدون دغدغه بنویسید.
البته انکار استعداد به صورت 100 درصد نیز جایز نیست اما انقدر هم که پررنگ شده است مهم نیست.

استعداد از لحاض علمی تنها سرعت یادگیری است و نه یک مورد ماورائی.

راستی جمله رابرت پنجلی را فراموش نکنید:

دوازده سال طول کشید تا متوجه شوم که استعداد نویسندگی ندارم، اما دیگر نمی‌توانستم از این کار دست بکشم، زیرا زیادی معروف شده بودم.

سلام کنید به قاعدۀ ۱۰ برابر گرانت کاردون.

این قاعده بیان می‌کند 10 برابر افراد آماتور باید برای یک تمرین تلاش کنید.
کم کم این عمل باعث خواهد شد گوی و میدان را از استعداد بدزدید.

این قاعده را در خواندن کتاب های دیگر نویسندگان هم بکار ببرید.

برسر چگونگی دعوا کنید.

اینکه متنی چقدر بار علمی دارد. اینکه چه میزان در آن علائم نگارشی و دستور زبان، خط خطی کرده اید اصلا تا زمانی که گویش درستی نداشته باشید مهم نیست! چگونه می‌گوییم; ماجرا این است.

اگر شیوه ارائه شما در مقاله مناسب نباشد. ممکن است که اسم شما درون سطل آشغالی سیر و سفر کند یا در صفحات آخر گوگل خاک بخورد ! برسر چگونگی ارائه همیشه حساسیت داشته باشید.

آلن رب گریه: نویسندۀ راستین، چیزی برای گفتن ندارد، تنها شیوه‌ای برای حرف زدن دارد.

کتاب گزینی به جای تلویزیون دیدن

استیون کینگ می‌گوید: تلویزیون دیدن قاتل خلاقیت است. وباید در ابتدای نویسندگی تلویزیون را نگاه نکنید و به جای آن کتاب بخوانید.

تلویزیون در مقابل کتاب شمارا احمق خواهد کرد! چرا که تلویزیون پر از اخبار منفی و برنامه هایی است که اجازه نمی‌دهد شما بهتر اندیشه کنید.

جزئیات سرای من است

تنها سرای نویسندگی جزئیات نویسی و توجه به آن است. البته باید توجه نمود که این جزئیات با چگونه عالی گفتن ما منطبق باشد. باریک بینی شما از دنیای بیرون یا دنیای تخیل می‌تواند وجه تمایز شما باشد.

نوشتن برای نویسنده این امکان را به وجود می‌آورد تا در بیداری، رؤیا یا کابوس ببیند و بنویسد، بی‌آن‌که اغلب تعبیر نوشته‌هایش را بداند.
-ابوتراب خسروی

از شما دعوت می‌کنم که مقاله 5 روز، پنج و نیم نکته که سوخت من در پروکسیما شد را بخوانید در این مقاله نیز از زبان من راهکار هایی برای بهتر نویسی می‌خوانید. این مقاله شمامل یک تکنیک تجربی از تایتل نویسی من است. اشاره ای به فعل و کوتاه نویسی دارد و همچنین به تمرین و نظم تاکید می‌کند.

در این مقاله سعی شد که به صورت کوتاه و مختصر نکاتی را برای بهتر نوشتن ارائه دهم. امیدوارم که از این مقاله لذت برده باشید. شما چه تجربه ای از ارتقا سطح نویسندگی خود دارید؟ یا چه نکاتی را یاد گرفته اید؟ برای ما کامنت بگذارید.