دل نوشته های ناب از کینگ ایرانی

رحمان شاهسواری کینگ نویسنده

وجدانی که در ریشه ها خشکیده ،

رحمی و انسانیتی در ذات و وجودش پیدا نیست.

با ایمان راسخ گام بردار ،

زیرا که در قلب هایمان بذر امیدی کاشته شده است

آن هم از جانب خدا ی یکتا.

با بدی ها و نامهربانی هایی که در حق مان شده ،

با دگر انسان ها رفتار مکنیم.

با خوبی ها و مهربانی هایی که خدای بزرگ در

وجودمان قرار داده است،

به انسان های جهان بخشیم.

گر دنیا ی بزرگ در ذهن آدمی کوچک گردد،

دگر رویا و آرزویی در جهان ندارد.

دنیا مکانی است برای انسان ها

وانسان ها سرشار است از عشق و امید ها

اما زندگانی قصه ای است از داستان ها

وپر است از درد و غم و رنج وسختی ها

وگاه پر است از شادی و خوشبختی ها...

آینده را نمی توان با گذشته ها مقایسه نمود،

اما می توان از تجارب گذشتگان درس و عبرت گرفت.

مقدمات درست نمی تواند هدف درست را مشخص سازد ،

مهم بعد از مقدمات

مسیر و ادامه درست راه است.