مجموعه دل نوشته های یک نویسنده

رحمان شاهسواری کینگ نویسنده

عجب زمانه ای شده

خدایا؛

به جای محبت ها و دوستی ها و مهربانی ها

کینه ها ونفرت ها در هرجایی از جهان

جوانه زده است.

دلم از غم و غصّه ها همچون دریایی پر از

تلاطم و مواج و طوفانی ست ،

زیراکه

قصه گوی من شب های تنهایی ست.

در این جهان

فکر می کردیم که

برای آمدن و ماندن بودیم

اما در اصل از اول

مسافری بیش نبودیم.

ایران بزرگ وعزیز

همچون نگین خاص و درخشانی در جهان است

زیراکه ،برای همیشه عشق و نور الهی

در ایران و ایرانی جاری است.

فریاد دل هر انسانی ست

نام و یاد مقدس تو خدایا

برای رسیدن به جاده های اصلی سرزمین زندگانی،

بایستی از بیابان های زندگانی گذر کرد

و زود دل سرد و مایوس وناامیدی مشود .