خودروهای نامتقارن

این مطلب در مورد خودروهایی با طراحی نامتقارن هست.
خودروهایی که شاید احمق و زشت و خنگ به‌نظر برسند. عجیب و متفاوت مثل بیگانه‌هایی که از سیاره‌ای دیگر پا روی آسفالت داغ گذاشته‌اند.
در ادامه نگاهی می‌اندازیم به نمونه‌های مطرح و دلیل طراحی‌ غیرعادی نامتقارنشون رو بررسی می‌کنیم؟ خلاقیت، نوآوری یا افراط در نوشیدنی‌های الکلی؟! :)

این کانسپت BMW X-Coupé طراحی سال ۲۰۰۱ هست.
نگاه کنید ...خطوط منحصر‌بفردی داره. برای سال ۲۰۰۱ همینم به تنهایی قابل ستایش بود.

تا اینجا همه چیز عادی بود. ولی نه! وقتی از نمای جانبی به دوطرف خودرو نگاه می‌کنیم انگار با دوتا خودروی متفاوت روبرو شدیم. در یکی ستون c حذف شده و در نمای دوم این ستون وجود داره. مگه میشه؟!
یکم عجیبه. نه؟ صادقانه بگم... اول به چشمای خودم شک کردم... ولی نه! یه چیزی درست نبود!

البته این پایان ماجرا نیست!
سال ۲۰۰۶ با الهام از اسطوره رالی در سال 1939 - BMW 328 Mille Miglia نمونه کانسپت کوپه‌ای طراحی شد که خطوطش چشم‌هاتون رو نوازش میده.

یکی از جذابیت‌های این نمونه کانسپ ابهام در تشخیص چراغ‌های هدلایت خودروست. در یک نگاه چراغ‌های گرد را به عنوان چراغ‌های اصلی می‌بینید و شباهتش با نسخه قدیمی را یادآور می‌شوید.
در نگاهی دیگر چراغ‌های باریک، ظریف و خشن امروزی‌اش را پیدا می‌کنید.

خب این که همه چیزش متقارنه!
بیاین یه چرخی دورش بزنیم

این خط سرخ مورب پشت ماشین همون چراغ خطر هست. اینجاست که باید قبول کنید نبود تقارن هم می‌تونه زیبا باشه!

بی‌ام‌دبلیو فلسفه طراحی خودروهای نامتقارنش رو ادامه میده. خودروی Vision ConnectedDrive Roadster Concept از دیگر خودروهای متفاوت این خودروساز است که در نمایشگاه خودروی ژنو رونمایی شد.

BMW Vision ConnectedDrive Roadster Concept

کریس بنگل سرطراح سابق ‌BMW یکی از نوابغ طراحی خودرو است که بی‌شک صنعت خودروسازی مدیون دیدگاه او در طراحی‌است. او معتقد است خودروها صرف نظر از اینکه آن‌ها را برانیم، کالاهایی عاطفی هستند. ما خودروها را بیشتر به خاطر احساسی که به ما می‌دهند می‌خریم. اگر خودروها از نظر بصری جذاب نباشند همه‌ی ما صرفاً جعبه‌های چهارچرخ را می‌رانیم. خودرو کت‌وشلوار نیست! اتومبیل‌ شما نماد خود شماست... آنها اندیشه، احساسات و ایده‌های شما را بازتاب می‌دهند. کریس بنگل، خودرو را مجسمه‌های دنیای روزمره می‌داند و طراح خودرو را مجسمه ساز.

شاید فکر کنید نوآوری و خلاقیت در دگرگون کردن طراحی خودرو تنها مختص به ‌BMW باشه :)
اما نه... اشتباه می‌کنید!

نیم‌قرن قبل از اینکه کریس بنگل سرطراح BMW برای خرق‌عادت و دوری از تکرار، خودرو‌های نامتقارنش را طراحی کند، کارلو مولینو (carlo Mollino) خودروی Bisiluro را برای رقابت‌ در مسابقات استقامت ۲۴ ساعته لمانز (1955: Le Mans 24-hour) طراحی می‌کرد که اولین تلاش‌‌ها برای ایجاد زبان طراحی نامتقارن طراحی خودرو محسوب می‌شود.

همیشه هدف از طراحی چنین ظاهرهای متفاوتی زیبایی نبوده. نحوه قرارگیری موتور در بدنه و تقسیم وزن خودرو یکی از مهمترین دلایل فنی طراحی این خودروهاست. طراحی خودرو تحت تاثیر هواپیما‌های جنگ جهانی دوم مثل بدنه دو تکه هواپیمای (Fokker M.9) طراحی شده. همچنین کابین خودرو قرارگرفتن در یک جنگنده را به راننده القا کرده و لذت رانندگی را دوچندان می‌‌کند.

این‌خودرو بعدها الهام بخش خودروهای مسابقه‌ای بعد خود شد.

و همچنان داستان ادامه داستان ادامه داره

این خودروی زیبا Plymouth XNR هست و سال ۱۹۶۰ طراحی شده
اجازه بدین من چیزی نگم. طراحی مینیمال و فرم‌های استفاده شده در این خودرو به اندازه کافی آینده نگرانه است که با طرح‌ کانسپت‌های امروزی اشتباه گرفته بشه.
این خودرو برای دو نفر طراحی شده اما اگر قصد دارید تنهایی به جاده بزنید کافی‌است پوشش روی صندلی سرنشین همراه را بپوشانید.

طراحی کمپانی DS در حالت عادی یادآور آثار هنری سالوادور دالی و سبک سورئال هست در نمایشگاه پاریس از کانسپت اسپرتش که چشم‌انداز طراحی خودروها در سال ۲۰۳۵ است یعنی X E-Tense رونمایی کرد.
لازم به توضیح نیست... این نمونه هم ساختاری کاملا نامتقارن دارد و یک خودرو با دو موتور الکتریکی است. هرچند این خودرو برای دو نفر طراحی شده اما کابین خودرو کاملا از هم جدا شده. میشه حدس زد ترکیب‌بندی خودرو بیشتر جهت القای حس رانندگی تکی با یک موشک است تا اهداف فنی و تقسم‌ وزن خودرو.

شاید نمای خودرو چشم‌هاتون رو مورد عنایت قرار بده ولی احتمالا نشستن پشت فرمان این خودرو لذتی از رانندگی براتون فراهم کنه که هیچوقت تجربه نکردین.

ما عادت می‌کنیم! به هرآنچه خودمان ساختیم...
سال‌هاست تکرار می‌کنیم و به تکرار آن عادت می‌کنیم، تا جایی که مثل یک قانون غیرقابل تغییر آن‌ها را باور می‌کنیم.
گاهی باید کسی پیدا بشه که باورهامون رو خط‌خطی کنه. ما رو از همون جعبه‌ای که خودمون ساختیم بیرون بیاره.
گاهی باید عادت‌ها رو زیر پا بذاری و فکر کنی؛ بلندتر از دیوارهای جعبه‌ای که خودت ساختی.

تقارن یکی از همین قانون‌هاست. زیباست... اما لزوما همیشه بهترین نیست!
ممکنه یک اثر گرافیکی، یک مجسمه، یک ظرف یا حتی یک خودرو متقارن نباشه اما متعادل باشه...
و زیبا...
آدم‌های دیوانه، شاید فقط دنیا رو از زاویه دیگه‌ای نگاه می‌کنن!