تعریف دوستی

رفاقت بخش دوم
رفاقت بخش دوم



دوستی یک حس عمیق درونی است که از قلب و روح، و احساسات و عواطف درونی انسان نشأت گرفته و جاری می شود.
دوستی احساس پاک وخالصانه ای است که نسبت به کسی که دوستش داری درعمق وجودخودت حس میکنی..
شرط اصلی واساس درست بودن یک دوستی پاک وبی آلایش این است که وقتی با کسی پیمان دوستی برقرار می کنید او را عمیق و خالصانه دوست بدارید و برایش ازجان ودل مایه بگذارید تازه آن زمان است که خواهید دیدساعت ها در روز به او می اندیشید ودرلابه لای انجام روزمرگی های زندگی دائما به یادش هستید.
تا به خودت می آیی متوجه میشوی نگران زندگی و مشکلاتش هستی، شادی اش، برایت شادمانی به ارمغان می آورد ودلت راشاد میکند و اندوه او قلبت را آزرده خواهد کرد.
خودت رابه هرآب و آتشی میزنی تاذره ای هرچندکوچک دلش راشادکنی وخیال مکدرش را از زمانه به آرامش برسانی..
گاهی به نظرمی رسد اینگونه دوستی ها شاید آرمانی و دشوار به نظر برسد و هیچگاه به طور واقعی دوستی پاک وساده به این شکل وجود ندارد اما اگر به این باور رسیده باشی که ازهردست بدهی همان رابازپس میگیری درمیابی که راه دوستی را رفتن چندان سخت و دشوار نیست واینکه نابرده رنج گنج میسر نمیشود...