نیمچه نویسنده ساکن زمین که جانش را به کلمه ها امانت می دهد! و آغوشش به روی هر چه پیش آید باز؛ چرا که خیر خبر نمی کند....
امید?
روزهایی را می گذرانیم پر از حس های متناقض!
تلفیقی از ترس و دلتنگی و شکر گذاری و حس خوب کنار هم بودن،
اما امید
هنوز هم در کنار همه تناقض ها
از لابه لای واژه ها
به درون زندگی می تابد!
و نفس کشیدن های هر روز،
گواه این عشق است،
که امید
دوستت دارد...?
بماند به یادگار
۱۴۰۱/۴/۲۸
مطلبی دیگر از این انتشارات
از بوتیک تا دیوار، پراید غریبهای تمام ایرانی
مطلبی دیگر از این انتشارات
داستانپردازی با دادهها؛ ارائهی جذابتر و جذب توجه بیشتر
مطلبی دیگر از این انتشارات
داستان جوجه رنگیها