نیمچه نویسنده ساکن زمین که جانش را به کلمه ها امانت می دهد! و آغوشش به روی هر چه پیش آید باز؛ چرا که خیر خبر نمی کند....
امید?
روزهایی را می گذرانیم پر از حس های متناقض!
تلفیقی از ترس و دلتنگی و شکر گذاری و حس خوب کنار هم بودن،
اما امید
هنوز هم در کنار همه تناقض ها
از لابه لای واژه ها
به درون زندگی می تابد!
و نفس کشیدن های هر روز،
گواه این عشق است،
که امید
دوستت دارد...?
بماند به یادگار
۱۴۰۱/۴/۲۸
مطلبی دیگر از این انتشارات
از طهران تا تهران در باغ اشرافی سعد آباد
مطلبی دیگر از این انتشارات
درمان سرطان با امواج اولتراسونیک (فراصوت)
مطلبی دیگر از این انتشارات
خداحافظی اوبونتو با یونیتی: اوبونتو دیگر از یونیتی استفاده نمیکند