خداحافظی اوبونتو با یونیتی: اوبونتو دیگر از یونیتی استفاده نمی‌کند

وقتی پروژه گنوم ۲ ادامه پیدا نکرد و به جای اون گنوم ۳ معرفی شد شرکت کانونیکال تصمیم گرفت یونیتی رو ارائه کنه که بر پایه گنوم طراحی شده بود و از نسخه 10.10 اون رو به صورت رسمی روی اوبونتو جایگزین گنوم کرد. یونیتی محیط کاربری پیش‌فرض اوبونتو شد. اون اوایل خیلی‌ها از این ناراحت بودند که چرا گنوم ۲ ادامه پیدا نکرده و چرا اوبونتو رو باید با یه رابط جدیدی که کسی اون رو نمی‌شناسه ببینیم. یونیتی به این دلیل طراحی شده بود که در نت‌بوک‌ها (netbook) از همه فضاهای دسکتاپ بشه استفاده کرد. بر خلاف گنوم، KDE، Xfce و یا Lxde ، یونیتی مجموعه‌ای از نرم‌افزارها نبود. فقط اومده بود که از همین نرم‌افزارهای فعلی استفاده کنه.

بعد از این تغییر مهمی که کانونیکال ایجاد کرد و به سمت یونیتی چرخید، آمار استفاده از اوبونتو کمتر شد. اگر به سایت distrowatch مراجعه کنید مشخصه که تا سال 2011 اوبونتو حاکم بلامنازع توزیع‌های لینوکسی بود ولی از اون به بعد کم‌کم جاش رو به توزیع‌های دیگه به خصوص لینوکس‌مینت داد.

به تدریج نسخه‌های شش ماهه و LTS اوبونتو اومدن و رفتن و یونیتی تازه داشت جا می‌افتاد. به عنوان یه کاربر لینوکس، یونیتی نسبت به گنوم تجربه کاربری بهتری برای من داشت اما حدود ماه آوریل 2017 مارک شاتلورث اعلام کرد که نسخه 18.04 اوبونتو که نسخه LTS هم خواهد بود، پایان کار یونیتی خواهد بود و گنوم ۳ جایگزین اون میشه. اگر چه یکی دیگه از مدیران کانونیکال اعلام کرده که توسعه یونیتی همچنان ادامه پیدا خواهد کرد. اما می‌دونیم که کاربرا معمولاً سراغ نسخه‌های اصلی و پیش‌فرض سیستم‌های عامل می‌رن. اوبونتو با یونیتی، فدورا با گنوم، پی‌سی‌لینوکس با KDE plasma و مانجارو با Xfce شناخته می‌شن. این مساله کم‌کم به مرگ یونیتی منجر خواهد شد.

در حال حاضر اوبونتو 17.10 با گنوم‌شل منتشر شده و کانونیکال اعلام کرده که این یه پیش‌نمایش برای نسخه 18.04 خواهد بود که ماه آوریل 2018 منتشر می‌شه.