نویسنده|عصیان می کنم،پس هستم
عادت می کنیم.
آدم به همه چیز،حتی به بدترین ها عادت می کند.این هم خوبه،هم بد.خیلی از معضلاتی که امروز آزارم می دهند،روزی می رسه که نبودن شان برام طبیعی می شود.اینکه کسی نوشته های من را نخواند و هیچ ری اکشنی نشان ندهد.اینکه تنها بمانم و زندگی ام در فقر بگذرد.اصلا این سبک زندگی ام می شود.اینکه در چشم بقیه چیزی جز یک لاابالی و احمق نباشم.
مطلبی دیگر از این انتشارات
هزینۀ دانستن!
مطلبی دیگر از این انتشارات
دلایل جهش ارزی بخش هجدهم (بررسی تورم طی سال های 1316 الی 1399)
مطلبی دیگر از این انتشارات
دنیای مجازی دیگر چندان هم مجازی نیست!