مهاجر فضول | برنامه نویس | دانشجوی مهندسی نرم افزار در بلاد کفر
کانادا؛ فروش رویای مهاجرت به کشوری که دیگه وجود نداره.
این پست حاصل تجربه زیستی من در کاناداست و اقتباسی آزاد از نوشته اخیر Stephan Punwasi؛ لینک مقاله
ساعت ۶ بعد از ظهر، بعد از تموم شدن کار و درس های دانشگاه، توییتر و تلگرام فارسی رو باز میکنم و میبینیم وزیر مهاجرت کانادا داره از برنامه های جدید مهاجرتی میگه و گروه های ایرانی منتظر ویزا هم خوشحال و خندان از تغییراتی که قرار بوجود بیاد. از اونور، ردیت و خبرگزاری های کانادایی رو باز میکنم و همه دارن از گرونی و تورم و قیمت خونه مینالن. آیا کانادا داره رویای مهاجرت به کشوری رو میفروشه که دیگه وجود خارجی نداره؟
موقع نوشتن این وبلاگ، ۲۵ آپریل ۲۰۲۲، قیمت خرید خونه برابری میکنه و در بعضی اوقات حتی بیشتر از لاس وگاس هستش. مثلا توی شهری مثل Orillia تو انتاریو، میانگین قیمت خونه ۹۰۰ هزار دلار کاناداست. با این پول میتونی تو لاس وگاس، مهد سرگرمی با هوای عالی و ساحل های قشنگ یه خونه ویلایی بخری.
مشکل کجاست؟ کانادا بیشتر از ظرفیت خونه و اقتصادش داره مهاجر وارد میکنه و این مشکل در طی سال های آینده بدتر میشه. طبق آخرین وعده های دولت کانادا، هر سال ۵۰۰ هزار نفر مهاجر جدید به کانادا وارد خواهند شد. ولی این مهاجر ها کجا قرار ساکن بشن؟اصلا درآمدشون کفاف خرید خونه در کانادا رو میده؟
به گفته بانک مرکزی کانادا، میانگین قیمت خونه تو سال ۲۰۲۱، ۷۲۳ هزار دلار کانادا بوده. برای اینکه بانک ها قبول کنن برای عدد ۷۲۳ هزار دلار وام بدن، باید نشون داد که خانواده ۱۴۷ هزار دلار در سال درآمد داره. میانگین درآمد یک کانادایی تو سال ۲۰۲۱، ۶۰ هزار دلار در سال بوده. پس طبیعتا با یک شغل معمولی تو کانادا نمیشه دیگه خونه خرید. این وضعیت همینطوری قرار بدتر بشه و حتی بالارفتن نرخ بهره هم فعلا نتونسته سرعت افزایش قیمت خونه و تورم رو کم کنه.
بر اساس پیش بینی سازمان های اقتصادی، رشد اقتصادی کانادا در ۱۰ سال آینده حدود ۰.۷ درصد خواهد بود. برای مقایسه، این جدول رو میذارم که نشون میده پیشبینی برای کشور های دیگه چجوریه. یک مقایسه کوچیک نشون میده اگه هدف از مهاجرت یک نفر فقط رشد اقتصادی باشه، کانادا اصلا گزینه مناسبی برای مهاجرت به حساب نمیاد.
در ادامه از وضعیت شغل کاذب میخوام حرف بزنم
در شهر تورنتو، از هر ۵۹ نفر، یک نفر مشاور املاک هستش. یعنی احتمال اینکه توی تورنتو یک مشاور املاکی ببینی از احتمال اینکه یک مدرسه دولتی ببینی بیشتره. این نشون میده جوون های کانادایی و طبیعتا مهاجرها، توانایی پیدا کردن شغل های تخصصی و یا شغل های مهارت محور ندارن. هینطور، توانایی مالی شروع کردن یک کسب و کار برای خودشون ندارن.
به نظر من، و به عقیده خیلی از صاحب نظران حوزه اقتصاد کلان در کانادا، کشور کانادا به مهاجر به عنوان کالا نگاه میکنه. کالایی که برای حل کردن کوتاه مدت کمبود نیروی کار وارد میکنه و وقتی که مشکلات اقتصادی حل شد، در دریایی از مشکلات جدید اقتصادی که تو بروشور جذاب مهاجرت به کانادا نذاشته بود ولش میکنه.
طبیعتا وجود سیستم درمانی دولتی ( اون هم جای بحث داره ) کانادا رو به کشور جذابی برای مهاجرت تبدیل میکنه، اما نباید فراموش کرد خیلی کشور های دیگه ای هم هستن که هم سیستم درمانی بهتری دارن، هم آینده بهتری برای مهاجر به وجود میارن و همینطور سیاست های اقتصادی منطقی دارن.
من تو این وبلاگ سعی کردم مهاجرت به کانادا رو از لحاظ اقتصادی توی بازه ی زمانی کوتاه مدت بررسی کنم. اون آینده ای که کانادا داره وعده اش رو میده، برای کانادای سال ۲۰۷ تا ۲۰۱۰ معتبر بوده. کانادای ۲۰۲۲، هیچ ربطی به اون کانادا نداره. ولی هنوز از تبلیغات همون دوران داره استفاده میکنه.
اگر این نوشته براتون جذاب بود، بهم بگید تا بیشتر وارد معضلات اقتصادی و اجتماعی حال حاضر کانادا بشم :)
مطلبی دیگر از این انتشارات
ساعت فارسی در جاوا اسکریپت
مطلبی دیگر از این انتشارات
مروری بر آینده اینترنت و فضای مجازی با طرح جدید مجلس: لئون؛ حرفهای
مطلبی دیگر از این انتشارات
اصول اخلاقی کوچینگ یا اصول اخلاقی من ؟