کنکور در آمریکا

اندکی کانال از رونق افتاده بود و گفتیم مطلبی همه پسند بنویسیم باشد که بیزنس ما رونق یابد، ایام مقدس کنکور هم بود و بحث کلیشه‌ای و تمام نشدنی حذف کنکور هم به راه بود و گفتم جذاب و مفیده که بدونیم تو آمریکا کنکور و سیستم ورود به دانشگاهای پر زرق و برقش چجوریه. و شناخت یه سیستم دیگه شاید به حل این مسئله "حذف کنکور" هم کمک کنه و برای دوستان اهل مسائل آموزشی هم مفید آید.

تو آمریکا یه سری آزمون کنکور مانند هستند، دو تا از معروفاشون SAT و ACTان. SAT کلا دو تا موضوع داره، بیسیک ریاضی و بیسیک انگلیسی رو امتحان می‌گیرن. یه سری آزمون جانبی هم SAT داره که بر اساسِ رشته‌ای که می‌خوای تو دانشگاه بری، انتخاب می‌کنی که امتحان بدی. مثلا من می‌خوام دانشگاه فیزیک بخونم، برای این که رزومه‌ام پر شه، آزمون فیزیک، شیمی، و ریاضیِ پیشرفته‌اش رو هم ثبت نام می‌کنم. یه عالمه از این آزمونای جانبی هست، زیست‌شناسی، تاریخ، حتی زبان چینی که بر اساس توانمندی و رشته‌تون انتخاب می‌نمایید.

نکته بسیاااار مهم درباره SAT اینه که 5 بار تو سال برگزار می‌شه و یکی رو گند زدید 2 ماه بعد می‌تونید باز امتحان بدید و مثل کنکور ایران سراسر استرس نیست که آخ یه سال باید پشت کنکور بیافتم! و اتفاقا توصیه می‌شه که برای دانشگاهای خوب چند بار SAT رو شرکت کنید و بهترین نمره‌تون رو بفرستید. و خب برای هر آزمونی که می‌دید و فرستادنش برای دانشگاه‌ها هزینه باس پرداخت کنید :")

نکته مهم دیگه اینه که فقط کنکور نیست که سرنوشت آدما رو تعیین می‌کنه. نمرات 4 سال دبیرستان مهم‌ان و اصلا هم امتحانا هماهنگ نیستن، واحدهایی که تو دبیرستان انتخاب کردی مهم‌ان، این که چند تا زبان مسلطی، فعالیت ورزشی یا هنری یا خیریه یا کار کردی و جوایزی که داشتی مهم‌ان. خلاصه کمیته‌ای که تو دانشگاه قراره رای بگیره سر قبولیِ تو به تمام این عناصر رزومه‌ات نگاه می‌کنه. و فلسفه‌شون برخلاف جذب دانشجوی دکترا، کار تخصصی توی حوزه‌ای که اپلای کردی نیست، معمولا دوست دارن دانشجوی کارشناسی همه کار کرده باشه و صرفا نمره‌ها و کنکورشو خوب نداده باشه.

و خب صدالبته اپلای کردن به دانشگاها پولیه و صرفا اگه امیدی برای قبولی هست ملت ۸۰ دلار ناقابل رو پرداخت می‌کنن :") و همه چیز بیزنسه، دانشگاه بیزنسه و شهریه‌اش سالی تا 50هزار دلار هم درمی‌آد. البته اگه پول نداشته باشی مدارک مالیاتی ننه بابا رو می‌فرستی و اونا در قالب financial aid یه مبلغی رو می‌بخشن، و این بستگی به سیاست مالی دانشگاه داره، بعضی دانشگاهای خوب مثل هاروارد و پرینستون financial aid خوبی هم می‌دن.

حالا بخوام یه مقایسه‌ای با سیستم دانشگاهای ایران بکنم، اولا که از لحاظ مالی که دانشگاه تو ایران خیلی بیزنس نیست و بیشتر شرکت دولتیه، ولی اگر هم دانشگاه پولی می‌بود باز هم زیرساخت و فرهنگش نبود که دانشگاه بتونه درآمدِ دانشجوی متقاضی رو تخمین بزنه.

درباره سیستم ارزیابی و انتخاب دانشجو هم یه مسئله‌ای که هست اینه که اپلای کردن در نهایت تا حد خوبی رندوم و سلیقه‌ای و شانسیه، با این حال من سیستم آمریکا رو بیشتر می‌پسندم. اما قطعا باز هم ساختار و فرهنگ و شرایط اجتماعی ایران اجازه نمی‌ده که تالاپ همون سیستم رو بیاریم اینجا و رزومه‌محور دانشجوی لیسانس بپذیریم، دلایلش هم فک کنم واضح باشه. و در نهایت نتیجه همیشگی این است که همین کنکور را ادامه دهیم...

پی‌نوشت: "غرب‌زده"