راز محبوبیت سردار سلیمانی

تشییع و بزرگداشت میلیونی در جای جای جهان، اشک و آه مردم با هر اعتقاد و تفکری، جوشش غیرت دینی و مبارزه با استکبار، ایجاد ترس و واهمه در دل دشمن و بسیاری اتفاقات دیگر که در این چند روز همه با چشمان خود دیدیم دلیلی نداشتند مگر محبوبیت بی‌حد و غیر قابل وصف سردار در دل‌های آزادگان جهان.

اما دلیل این محبوبیت چیست؟ چرا از کودک تا پیر همه دل‌داده‌ی یک فرمانده نظامی شدند؟ چرا حاضرند جان خود؟ را برای او فدا کنند؟

پاسخ را در کلام ولی امر خود یافتم، «بدانید که مردم قدر حاج قاسم را دانستند و این ناشی از اخلاص است، اگر اخلاص نباشد این جور دل‌های مردم متوجه نمی‌شود؛ دل‌ها دست خداست، این که دل‌ها این جور همه متوجه می‌شوند نشان‌دهنده‌ی این است که یک اخلاص بزرگی در آن مرد وجود داشت.»[1]

بله اخلاص‌! راز محبوبیت سردار در اخلاص او بود. راز محبوبیت علماء و شهدائی که بر دل‌ها حکومت می‌کنند نیز در اخلاص‌ آن‌ها بوده و هست. اگر بخواهیم محبوب باشیم، بر دل‌های مردم اثر بگذاریم، صحبت‌هایمان از مرز گوش‌ها عبور کند و بر دل‌ها بنشیند باید مخلص باشیم، باید برای خدا کار کنیم،‌ باید برای خدا درس بخوانیم و برای خدا زندگی کنیم.

روی عن ابی جعفر (ع): من طلب العلم لیباهی به العلماء او یماری به السفهاء او یصرف به وجوه الناس الیه فلیتبوء مقعده من النار.[2]

از امام باقر (ع) روایت شده کسی که برای مباهات کردن به علماء یا مجادله کردن با سفهاء یا جلب توجه مردم و شهرت، طلب علم نماید؛ در آتش جهنم خواهد بود.

فقط برای خدا باید فقیه شد. درس خواندن و فقیه شدن برای شهرت و ریاست یا مباهات بر دیگران، محبوبیت که نمی‌آورد آخرت انسان را هم به تباهی می‌کشد و ارزشی برای انسان ندارد!

اخلاص که نباشد شرک اصغر می‌آید، شرک اصغر نامی ‌است که پیغمبر اسلام (ص) بر ریا نهاده‌اند تا شدت و بزرگی گناه ریا بر همگان روشن شود. عاقبت ریاکار این‌گونه است که در روز قیامت وقتی خداوند جزای بندگان را می‌دهد، به اهل ریاء می‌فرماید به آن کسانی که برایشان عمل می‌کردید مراجعه کنید و پاداش خود را از ایشان بگیرید و وقتی به آتش جهنم وارد می‌شوند، جهنم و اهل آن از شدت و گرمی آتشی که برای ریاکاران آماده شده می نالند.[3]

قال الصادق (ع): من اراد الله عزوجل بالقلیل من عمله اظهر الله له اکثر مما اراد و من اراد الناس بالکثیر من عمله فی تعب من بدنه و سهر من لیله ابی الله عزوجل الا ان یقلله فی عین من سمعه.[4]

امام صادق (ع) می‌فرمایند: هر کس در عمل اندک و کمی که انجام می‌دهد نیت وی فقط رضای پروردگارش باشد، خداوند آن عمل را در چشمان بندگان بیش از آن‌چه که انجام داده، ظاهر می‌سازد و جلوه می‌دهد و کسی که قصدش از عمل زیادی که همراه سختی و بیدار ماندن در شب انجام داده جلب توجه مردم و شهرت بوده، خداوند عملش را در نظر هرکس که بشنود و از آن عمل خبر دار شود کوچک می‌گرداند.

پس ریا هم در دنیا و هم آخرت باعث ضرر و خسران می‌شود؛ در مقابل، اخلاص عمل کم را هم در دنیا بزرگتر و بیشتر جلوه می‌دهد و هم در آخرت باعث کسب ثواب و در نهایت بهشت می‌شود.

حتی اگر در عملی نیت الهی را با غیر خدا همراه سازیم و عمل را هم برای خداوند انجام دهیم و هم به قصدی دیگر، باز هم ارزشی ندارد چراکه خداوند می‌فرماید من بهترین شریک هستم و اگر در عملی شریک شوم تمام آن را به شریکم واگذار می‌کنم و تنها و تنها عملی را می‌پذیرم که خالصانه برای من باشد.

بسیار هم اتفاق می‌افتد که شخص ریاکار خودش آگاه و ملتفت نیست که ریا در اعمال او رخنه کرده و اعمالش ریاکارانه و بی‌ارزش است چراکه کید شیطان و نفس بسیار دقیق است و راه اخلاص به اندازه‌ای نازک و تاریک است که تا انسان موشکافی کامل نکند نمی‌فهمد چه‌کاره است. گمان می‌کنیم برای خدا کار می‌کنیم ولی برای شیطان است. چه بسا در زمانی که استاد سوالی می‌پرسد و ما جوابی می‌دهیم که کس دیگری آن را نگفته و درون خود حس غرور داریم که کسی غیر از من نتوانست جواب دهد و یا در بحث‌های علمی سعی می‌کنیم نظر خود را بدون اشکال نشان دهیم و به هر صورت ممکن آن را به کرسی بنشانیم و در درون حس پیروزی داریم، دچار ریا و شرک اصغر شده‌ایم و خود خبر نداریم و با ظاهری فریبنده که من در حال تحصیل علم هستم خود را به اشتباه می‌اندازیم اما در حقیقت این تلاش‌ها ارزشی ندارد چراکه مخلصانه نیست و حاصلی هم جز دوری از خداوند برای ما ندارد.[5]

البته دام دیگری که شیطان پهن کرده سوء‌ استفاده از اخلاص است که انسان را به شک و تردید فراوان می‌اندازد که آیا عملم مخلصانه بود یا نه، تا حدی که انسان دچار وسواس در قصد و نیت می‌شود و از ترس گرفتار شدن در ریا، عمل خود را ترک می‌کند یا خود را در سختی‌های زیاد می‌اندازد. خود این ترس هم وسوسه‌ای از شیطان است و باید با آن مقابله کرد و به آن توجهی نکرد و با همه‌ی این شک‌ها به تلاش در عمل و کسب اخلاص ادامه داد تا جایی که این وسوسه‌ها از بین برود و آرامش جایگزین آن شود.

اللهم اجعلنا من عبادک المخلصین...

[1] بیانات مقام معظم رهبری در منزل شهید سلیمانی، 13/10/1398

[2] کتاب شریف کافی، ج1، ص37، حدیث6

[3] گناهان کبیره، آیت الله دستغیب، ج1، ص63

[4] کتاب شریف کافی، ج2، ص222، حدیث 13

[5] چهل حدیث،‌ امام خمینی(ره)، ص48