ویرگول برای من؟

خب بعد از مدت ها دوباره نوشتم ...

همیشه دوست داشتم بنویسم ، با خودم میگفتم اگه یه جایی باشه که بنویسم و منتشر کنم و مردم ببینن و لایک کنن خیلی باکلاس و گنگه . به نظرم خیلی جالب و فرهیخته طور بود که یه آدم بگه من مقاله مینویسم تو فلان سایت.

کلی گوگل رو گشتم و گشتم که ببینم چطوری میتونم بنویسم و منتشر کنم تا با ویرگول آشنا شدم

وقتی دیدم جایی هست که میتونم بنویسم اصن قند تو دلم آب شد ، و بزرگترین خوشحالی اون روزام این بود چون حس کردم قرارع تمام مشکلاتم حل بشه و دیگه مسکلی نخواهم داشت . البته اون روزا من خیلی لش و داغون بود ، از لحاظ روحی انگار تریلی از روم رد شده بود یا انگار بیخیال انگار چی .

خلاصه داغون بودم دیگه نابود نابود ، غمگین ، دلگیر ، بی کس ، تنها ، حس میکردم دارم از دست میدم .

اولین بار فکر کنم طرفای دی 1403بود که نوشتم . افسرده خالص

الان چطورم؟ الان خیلی بهترم چون خو

دم و خدا رو پیدا کردم (منی که وقتی میگفتن خدا میخندیدم و میگفتم آدما چقد خشک مذهبن . البته من الان اصلا مذهبی نشدم فقط خدارو دارم وگرنه نه حجابی نه اصول دینی هیچی )

راستی برام خیلی جالب بود که اینجا آدما از هم انتقاد نمیکنن و مثل اینستا و یوتیوب یا دنیای بیرون هیت نمیدن به هم و باهم بد رفتاری نمیکنن

چی باعث شد خودمو پیدا کنم؟ چند تا چنل تو تلگرام و چند تا کتاب و البته غم و رنج زیادی که تحمل کردم

https://t.me/childhealing

https://t.me/uareshine

https://t.me/schemapsytalent

https://t.me/amin_podcast

اینم اولین پستم

https://vrgl.ir/JdVo8

و در آخر

(این دفعه بخاطر ویرگول درآخرمون قرار نیس چیز خاصی باشه و تبریک تولد خودشه)

تولدت مبارک ویرگول

(ایموجی ؟ نه دلم به استفاده ازش نمیره

چی شده؟ هیچی والا فقط بی حسم )