دکتری در تاریخ ایرانباستان؛ نویسنده ، ایرانشناس Ph.d in ancient Iranian history; Writer, journalist,Iranology and Teacher
سلفی از اول بود اما اینگونه نبود!
چند سال پیش هر کس از خوش عکس میگرفت کادر و فضا رو گونهای تنظیم میکرد که معلوم نشود خودش از خودش عکس گرفته؛ چون آدمها نمیخواستند تنهایی شان رسوا شود!
معلوم نشد چه شد که اینگونه شد! اکنون هرجا را نگاه میکنی، یک نفر دارد تنهائیش را در تاریخ ثبت میکند، بدون آنکه خجالت بکشد! خیلی وقت هست دو تا دست آدمها را در عکسهایشان نمیبینی.
شاید تقصیر گوشیهای دوربین قشنگ باشد...
قدیمها وقتی میرفتیم عروسی همه مهمان بودند و یک نفر فیلمبردار، یک نفری که از همه با عروس و داماد غریبهتر بود و شب بزرگ آنها برایش یک شب معمولی بود که افتاده بود تو ساعت کاریاش. برایش مهم نبود تو بطن اتفاق باشد... اما حالا همه مهمان/فیلمبردار شدند؛ فیلم عروسیها را هم که میبینی انگار داری پشت صحنه نگاه میکنی؛ یک دوربین که پشت بیشمار دوربین مهمانها گیر افتاده!
تو میخواهی خاطره ثبت کنی ولی وقتی دوربین دستت داری، لحظه ورود عروس و داماد را نزیستی؛ بلکه آن لحظه را از صفحهی موبایلت دیدی... بگذار هر کسی کار خودش رو بکند...
⚋
❌عکس پیوست سلفی از خودم هست درست زمانی که شرمآور بود کسی بداند عکس را خودت از خودت گرفتی❌
علی نیکویی
مطلبی دیگر از این انتشارات
ختنهی زنان
مطلبی دیگر از این انتشارات
درخت آسوریگ و اولین پویانمایی جهان
مطلبی دیگر از این انتشارات
سَگ در ادبیات عرفانی ما