از امام صادق تا ویکتور هوگو

راستی چه شد که حکومت از ارجاع به احادیث شیعی در مورد حجاب یکباره شیفت کرده روی نویسنده‌های فرانسوی و روسی؟ خب یک دلیل آن این است که مشروعیت گفتمان غالب حکومت با دال‌هایش متزلزل شده و خود نیز بر این امر واقف است که دیگر نمی‌تواند با دستاویزهای سابق بدنه جامعه را با خود همراه کند... حالا سعی می کند دال هایش را تغییر دهد و گفتمان مشروع را با دیگری‌هایی که تا کنون در برابر آنها موضع‌گیری کرده بسازد. از کنار آن بنر مربوط به ویکتور هوگو و تولستوی نباید به سادگی گذشت؛ این به معنای دقیق کلمه نمایش شکست گفتمان غالب حکومت و اعتراف به آن است. حکومتی که با ایدئولوژی غرب ستیز و با شعار نه شرقی و نه غربی برسرکار آمد و ادعا داشت که با تکیه بر دین آن هم در خوانش شیعی می تواند در برابر تمام ایدئولوژی‌های غالب آن زمان، آلترناتیوی نوین ارائه دهد. حکومتی که از "انقلاب فرهنگی" و ضرورت "اسلامی‌سازی" علوم انسانی بحث می کرد و ادعا داشت که می‌توان با تکیه بر مبانی دینی در برابر علوم غربی آلترناتیو ارائه داد. حکومتی که ایدئولوگ‌های آن شعارشان همواره این بود: آنچه خود داریم نباید از بیگانه تمنا کنیم. چه شد آن آلترناتیو نوین؟ چرا به روزگاری افتاده‌اند که برای توجیه حجاب دست به دامان نویسنده‌های غربی شده‌اند؟ می‌خواستند به ظاهر در برابر غرب موضع‌گیری کنند و حالا به نحو پارادوکسیکالی از غرب برای مشروعیت دادن به گفتمان پوسیده خود استفاده می‌کنند. این بنر نمایش فروپاشی یک ایدئولوژی است!