از پریود بگو تابویی برای شکستن و تحقیقاتِ من!

درود دوستان حالتون چطوره خوب هستید؟ اول از همه جای قلب : ?

دیروز یه ویدیو بامزه و خنده دار در زمینه نوار بهداشتی دیدم و کلی باهاش خندیدم.

و این قضیه باعث شد که به همون بهانه در مورد پریود بنویسم و از دوستان وبلاگ نویسم خواهش کنم در مورد تجربه شخصیشون از روز های اول پریود شدنشون تا آموزش و .... صحبت کنند.
شاید بگید خب، کمپین از پریود بگو توی ویرگول بوده و کلی پست نوشته شده !
اصولا زیاد پست های داخل کمپین رو دوست نداشتم چون احساس میکردم، برای نوشتنش کمی فکر شده، اطلاعات جمع آوری شده و دقیقا خودِ فرد پشت ماجرا نیست، و کمی حضور گوگل و دیگر موتور های جستجو رو حس میکردم.

اما چرا اون پست رو گذاشتم؟ چند مدت پیش توی اینستا من یه همچین استوری ای در مورد پریود و کمپین ویرگول گذاشتم اون موقع ها سخت مشغول درس و کتاب خوندن و ترجمه و یادگیری بودم و وقتی برای نوشتن نداشتم اما خب سعی کردم به اندازه ای که از دستم میاد کاری انجام بدم و نتیجش شد این :

استوری روز جهانی پریود و کمپین از پریود بگو
استوری روز جهانی پریود و کمپین از پریود بگو

در این بین، فارغ از لایک ها و کامنت های مثبتی که از این استوری گرفتم کلی هم کامنت زشت و بد و تند دریافت کردم مثل این :

کسانی که از تابو بودن پریود خوشحالن!
کسانی که از تابو بودن پریود خوشحالن!

بعله بسیاری از افراد وجود دارند که از تابو بودن این قضیه خوشحالن.

پ.ن : من با فمنیسم و ماسکیولیسم میونه خوبی ندارم و به نظر من هر دوی این ایدیولوژی ها کاملا اشتباه مضحک و غلط هستند! و انسان برای حمایت از انسان دیگری، دلیلی بر بودن در یک گروه نداره، همونطور که برای خوب بودن، لزومی به بودن دین نیست ! چه بسا افرادی باشند که بی دین باشند یا آنچنان دیندار نباشند اما انسان های خوبی باشند.

به هر حال، همین قضایا باعث شده بود که دلم بخواد در مورد پریود شدن، بودن و همه اینا بیشتر بنویسم، بیشتر بخونم و خودم شروع کننده یه چیزی باشم یا حداقل بخشی ازش باشم که این قضیه رو از حالت تابو بیرون بکشونه و کلی بشه در موردش حرف زد!

و خب الان شروعش کردم و یه پست توی وبلاگم گذاشتم و دوستان عزیزی دارم که اونا هم شروع به نوشتن کردند لینک صفحه ای که مقالات این دوستان اونجا هست رو براتون میگزارم تا بتونید برید و مطالعه کنید هر چند که اون صفحه بروز میشه و امیدوارم روزی برسه که کلی مقاله خوب از تجربیات آدم های عادی و خاطراتشون اونجا باشه ....

پ.ن : چون مقالات رو میخونم و میزارم اونجا پس ممکنه کمی طولانی بشه تا الان حدودا 4 مقاله دستم رسیده که خوب هستن و من یکیش رو خوندم و این سه تا هم دقیقا 5 دقیقه پیش دیدمشون اونا رو هم میخونم لینکش رو میزارم، دوست دارم مقالات از قبل به دست خودم خونده شده باشن ....

صفحه ای که لینک مقالات در آنجا گذاشته میشود. کلیک کنید (+)
صفحه ی معرفی چالش و کامنت های برو بچ وبلاگستان (+)

اما چرا گفتم تحقیقاتِ من؟
فهمیدم که افرادی که بیشتر با پدر و مادر خودشون راحت هستند.
راحت تر این چالش رو پذیرفتند و راحت تر در موردش حرف زدند.
احساس میکنم کسانی که در این قضیه خود رو کمی خوش شانس تر میدونند.
راحت تر در موردش مینویسند.
تا کسانی که بعدا آموزش های مفید رو دریافت کردند
یا با خانواده خودشون راحت نبودند ... کمی براشون سخته
که بخوان راحت در مورد این موضوع بنویسند.
همین دلیل محکمی ایجاد میکنه که هدف رسانه آزاد تابو این باشه
که گَپ و فاصلۀ بین خانواده ها و بچه ها رو کمتر کنه و به همین خاطر
اگر کسی مایل باشه پادکستی در این مسیر راه بندازیم و شروع به بحث و گفتگو در رابطه این موضوعات کنیم ??
تا کمی تاثیر داشته باشیم ... هر کس که اوکی هست حتما به من یه ایمیل بزنه ممنون :
به من ایمیل بزنید : hanf5087@gmail.com
  1. اگر شما هم دوست دارید این کار رو انجام بدید و خاطره خودتون رو از پریود بنویسید.
  2. اگر شما هم دوست دارید حتما دوستانتون رو دعوت کنید که بنویسند .
  3. سعی کنید خودتون باشید و از کلمات قلمبه سلمبه استفاده نکنید. خودِ واقعیتون باشید. اصلا همونجوری که حرف میزنید بنویسید.
  4. نیازی به استفاده از عکس های زیاد نیست، صرفا یه متن هم کفایت میکنه .
  5. لطفا پاراگراف ها رو از هم جدا کنید. تا متن به نظر خسته کننده نیاد .
  6. آزادید در مورد هر چیزی بگید هر چیزیییییییییییییی.



در آخر مرسی که خوندید ? و باز جای قلب : ?